Unha cadea humana tentará este domingo, 23 de abril, rodear o edificio administrativo da Xunta en San Caetano (Santiago de Compostela) para esixir ao goberno galego que se denegue a autorización aos máis de 75 proxectos eólicos que poderían ser aprobados “de xeito inminente”, cadrando coa data límite -25 de abril- para acadar dita autorización.
Esta acción de protesta está convocada pola Coordinadora “Eólica así non”, que tamén esixirá a paralización doutros máis de 150 proxectos eólicos que aínda están en tramitación, mentres non haxa unha planificación enerxética ao servizo do pobo, xusta e sustentable, mentres non se ratifican os dereitos de participación pública “usurpados polas leis de depredación e simplificación da Xunta de Galicia”, segundo os convocantes. O que para nada significa negacionismo.
Malia algunhas informacións interesadas ao respecto, que acusan ás organizacións e entidades asinantes deste tipo de convocatorias de protesta contra as eólicas, non son estas as que se rexeitan, convencidas como están de que as enerxías renovables (non dependentes da combustión de restos vexetais e outros organismos vivos que se foron descompoñendo cos anos e acumulándose no subsolo terrestre como o carbón , o petróleo ou o gas natural) son a vía para encamiñar un cambio climático que beneficie á humanidade
sen prexudicala como poden facer, e de feito fan, as eólicas terrestre e mariña coñecidas.
Apàrte dos prexuizos que se derivan dos combustibles fósiles.hai outros que determinan algúns dos renovables, neste caso os eólicos mariños e terrestres: os primeiros, derivados dos problemas que as regulamentacións do uso dos aeroxeradores impoñen por exemplo á pesca -impedindo a práctica deste ancestral sistema de manutención e as consecuencias socio-económicas que ese sistema ten para a sociedade- ou ás entidades de poboación obrigadas a convivir cos aeroxeradores terrestres e os ruídos que estes producen ao tempo que, uns e outros, alteran os biorritmos de especies animais como distintas familias de peixes e mamíferos mariños, aves e paxaros.
Son conscientes os que promoven “rodear” o edificio da Xunta na capital galega este domingo, de que a única alternativa ás enerxías fósiles (que se van acabar algún día) son as renovables, e confían nas eólicas, mais non a calquera prezo. De ahí que sempre falen de “así non”, sabedores de que existen medios para a convivencia dos sistemas de explotación das eólicas e a vida cotián en aldeas e vilas, ao igual que o traballo dos milleiros de homes e mulleres adicados á pesca mariña.
Queren á eólica, pero non así. Debera entenderse.
