Probas de ADN identifican o bispo Teodomiro, descubridor da tumba do Apóstolo Santiago

Un equipo internacional de investigadores logrou identificar, a través de probas de ADN, os restos do bispo Teodomiro, quen segundo a tradición apostólica, descubriu no século IX a tumba do Apóstolo Santiago no que hoxe é Santiago de Compostela, un destino crave para a peregrinación cristiá.

Durante séculos, a existencia do bispo de Iria Flavia, en Padrón, foi posta en dúbida. Con todo, en 1955, o arqueólogo Manuel Chamoso Lamas atopou nunha necrópole baixo a Catedral de Santiago unha lápida atribuída a Teodomiro, datando a súa morte no ano 847 d.C. Os estudos iniciais identificaron os restos como os dun home ancián, aínda que nos anos 80 xurdiron dúbidas ao suxerirse que poderían pertencer a unha muller, o que desacreditaba a conexión con Teodomiro.

Con todo, recentes análises lideradas por Patxi Pérez Ramallo, da Universidade Norueguesa de Ciencia e Tecnoloxía, en colaboración con institucións como o Instituto Max Planck e a Universidade de Estocolmo, confirmaron que os restos corresponden a un home que faleceu ao redor dos 45 anos no ano 847 d.C., coincidindo coa inscrición da tumba.

Os estudos isotópicos e arqueogenéticos tamén indican que o individuo residiu preto da costa, aliñándose coa localización de Iria Flavia, e presentan un perfil xenético próximo a poboacións ibéricas do período visigodo e islámico, coherente cos movementos migratorios da época.

A Fundación Catedral recoñeceu as dificultades para autenticar unha identidade de hai 1200 anos, pero avalou as probas que relacionan os restos co bispo Teodomiro, quen se converte así no personaxe histórico identificado máis antigo de España e un dos máis antigos de Europa.