O artigo 47 da Constitución Española declara que todos os españois teñen dereito a gozar dunha vivenda digna e adecuada e atribúe aos poderes públicos a obriga de promover as condicións necesarias e establecer as normas pertinentes para facer efectivo este dereito.
Traballas toda a vida. Ou recorres a unha hipoteca bancaria para adquirir unha vivenda onde comezar a construír un fogar, ao final consegues un teito, cres que lograches unha ilusión da túa vida: posuír vivenda propia, un dereito fundamental recollido na constitución.
Pero como dicía o conde de Romanones “vós facede as leis eu farei o regulamento”.
O estado é o gran Leviatán, que se come todo, o de hoxe, o de mañá, e o do devir.
Resulta que esa casa, esa vivenda ese fogar que creaches, o estado cárgache un imposto chamado IBI, e que ocorre co IBI?, pois resulta que se non podes pagalo, por razóns obvias, o estado róubache o que con tanto sacrifico construíches.
Entón pregúntome eu onde esta a validez do articulo 47.
É a gran mentira, a casa que habitas nunca será túa, se na vellez, ao baixar os teus ingresos, cando te atopas indefenso se non pagas ese imposto quedas sen vivenda.
A vivenda é un dereito básico, fundamental.
O estado é un gran leviatán, e cando o estado dáche algo, antes, moito antes, ti ou alguén tivo que depositalo con anterioridade, pois neste mundo nada, absolutamente nada é gratis.
Case a metade do teu salario é para manter o estado, é dicir que de 12 meses, preto dos 6 meses é para manter ao estado.
As cotizacións á Seguridade Social e o Imposto sobre a Renda das Persoas Físicas (IRPF) alcanzan xa o 39,5% do salario do traballador medio español, 0,2 puntos máis có ano pasado. A suma destes dous conceptos –o que se coñece como a cuña fiscal– supera en 4,9 puntos a media dos países da Organización para a Cooperación e o Desenvolvemento Económicos (OCDE), que se sitúa no 34,6%, sen variación anual.
Os políticos están exentos de declarar a totalidade dos seus ingresos, eles teñen unha dedución do 40%, se isto non te ofende non tes sangue nas veas, se non tes sangue nas veas es un ser morto, un morto en vida.
Pénsao, dá vida ás palabras
