“A miseria oculta” – Manuel Domínguez

11 Xullo 2023

O que se pode ocultar detrás de fermosas palabras, eu dígoche en principio non te namores tan rápido desas belas palabras.

Algunhas veces esas belas palabras ocultan unha desagradable miseria, é triste, penoso, pero é a realidade, fermosas palabras que encandean, namoran, ocultando unha miserable vida.

O papel en branco é a terra, as palabras, a semente, e pode dar vida ou traxedia, pode dar trigo ou silvas, é por iso que recomendo, mirar que ocultan as palabras. Como? Observando o seu froito, se a vida do autor é tan fiel ás súas palabras, pois ás veces o que ocultan esas belas palabras é a gran estafa.

Cando mozo liches ao coñecido poeta, premio nobel de Literatura, Pablo Neruda, Vinte cancións de amor e unha canción desesperada, morrer nos seus versos.

A realidade tiña unha filla, nacida con hidrocefalia, viviu 8 anos, non podía falar nin camiñar a causa da hidrocefalia. el chamábaa ”punto e coma” ou “a hormiguita”, tíñaa abandonada.

O admirado Carlos Marx, estudado en todas as universidades do mundo, un teórico do traballo, autor de O Capital, un gran tratado sobre o traballo, sen nunca traballar, os seus fillos.

Dos seus sete fillos, só conseguiron sobrevivir tres fillas. E destas, unha morreu de cancro aos 38 anos e as outras dúas suicidáronse. Unha delas, Laura, fíxoo xunto coa o seu marido, Paul Lafargue, un dos introdutores do marxismo en España e autor do famoso O dereito á preguiza.

Porque hoxe toco este tema, pois pola sinxela razón, que lin, estou a ler cousas que dan noxo, xente, que se non coñecésemos pensariamos que son sacerdotes no terceiro mundo, temos que observar se as súas vida, son reflexo do que eles predican,

Ao ter facilidade de palabra, é moi fácil engatusar.

O cinismo destas xentes é tan grande que é alarmante, e non son políticos.

Pola dor que pode causar non considero oportuno poñer foto da filla de Pablo Neruda.

Hai vidas vomitivas.

Outros artigos

“Errar de infinitos”. Alberto Barciela

Anda el mundo en sus circunstancias, no pocas desalentadoras. Entre ellas, cada uno semeja andar a lo suyo -menos yo, que diría el paisano, que ando a lo mío-. Transaccionar -negociar, convenir- consensos básicos sobre temas esenciales: la salud, la paz, la...

+

“Xúbilo de xubilado”. Xulio Xiz

En tempos, o Servizo Militar era para os rapaces, mais ca oportunidade de ver mundo e cerimonia de iniciación á vida de maiores, corte no estudo ou no traballo para mergullarse nun mundo hostil difícil de entender. Librei da Mili polos peores motivos (físicos e...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Grave non, o seguinte”. Antón Luaces

“Grave non, o seguinte”. Antón Luaces

Este venres foi o cumpreanos do meu fillo máis novo. Cadra o aniversario coa celebración do Día Internacional da Liberdade de Prensa, cuestión que sempre lembro, ao igual que me pasa coa segunda das fillas, que cumpre anos no Día Mundial da Radio. Son feitos que,...

“Energía positiva a los cien años”. José Castro López

“Energía positiva a los cien años”. José Castro López

Mario Benedetti nos dejó el poema “Aquí no hay viejos”, un canto a la vejez que elpoeta entiende como un regalo que nos carga de experiencias y saberes envueltos en unmontón de recuerdos del ayer. “Aquí no hay viejos, solo que nos llegó la tarde, unatarde cargada de...