Nunha contorna onde o valor social e o respecto polo patrimonio e por aqueles que o investigamos para democratiza-lo saber con desde mais dun cuarto de século da nosa vida vai cara atrás entre vividores de vivas ao viño… Nun mundo no que, ao presente, se asisten a vetos, ocultamentos, ninguneos e suplantación de traballos, publicacións, personas con nome e apelidos aos que, alén nós, se trata en debida forma e se respecta como profesionais… Alén das censuras ás que nos teñen afeitos no país de ananos de cores cambiantes que perseguen non cambiar nada descaradamente… Xorde a sociedade civil e recibes a alegría de que non todo son “longas noites de pedra”.
Facendo fronte e resistencia aos liberticidas que practican o único obxectivo de teimar na “damnatio memoria” da disidencia, aquí segue un de pulso: escribindo códigos da historia para alimentar de saberes e de alegrías alleas ao só derrape festeiro a aquel@s que teñen a curiosidade por coñecer bríos do que fomos.
A imaxe non é un erro se non un aliciente para que, en breve, solicitedes e disfrutedes de novo, como cada Semana Maior ou Santa agás no parón imposto pola Covid-19, desa entrega de datos e interpretación que serán resumo de catro séculos de patrimonio colectivo.
E os que veñan detrás, que lean, que zorren e que contraten a papagaios e copistas sen ética = Uns e otros plaxiador@s sen complexo, afeitos para reproducir sen citar outro traballo que lles será alleo (toca ser exacto: agochando a fonte de información da que beben e copian). “Para verdades, o tempo. Para xustizas, o tempo” (B. Vicetto, dixit).
