Cuestión de dignidade, non palabras, feitos.
En África e en países musulmáns, descoñezo China, as persoas só levan o apelido do pai, nada da nai, coma se fosen orfos de nai, coma se a nai non os levar 9 meses, algo así como 270 días, días e noites, coas molestias que iso carrexa, logo de darlles de mamar, logo de coidalos nos primeiros anos de forma intensa, pero nada, non consta na documentación.
Como te chamas, chámome Abena e que significa, pois nacida en martes por iso puxéronmo e que máis, pois Abena río grande, a nosa tribo habita as proximidades do río grande por iso o meu pai leva ese nome… e a parte da túa nai?, a miña nai non consta, é dicir quen a pariu non ten recoñecemento nin arte nin parte.
Pois solicitado á ONU, concretamente ao seu secretario o portugués Antonio Manuel Guterres, somos veciños e homónimos, sexa tendida a miña petición.
A ONU ten poder, pode facelo, talvez eu non o vexa, pero un día as mulleres serán recoñecidas é de xustiza, ah pedireillo ao Papa.
Hai outros problemas graves, pero non mesturemos toda a fariña, camiñemos amodo e con boa tinta.
