“Mellor o tradicional”. Luís Celeiro

11 Agosto 2022

Todo parece indicar que é urxente cambiar hábitos de consumo, de alimentación e de produción, de relacións entre a cidadanía e o medio ambiente. A contaminación esténdese por terra, mar e aire, mentres as condicións de vida das persoas, dos animais e das plantas empeoran de tal maneira que deixan tremendo ao planeta e morden na conciencia dos científicos, dos empresarios, dos universitarios, dos traballadores e de todos os que queren vivir máis e mellor. Na conciencia dos comunicadores, promotores e ilustres deseñadores de estratexias para que o mundo non se pare, e na daqueles que traballan para que se realice de inmediato a enorme e necesaria freada.
Uns contra outros e estes a pelexar cos de arriba ou cos de abaixo para que todo siga igual, para que as perversións sigan na súa liña e os perversos non se incomoden e poidan rematar a tarefa, a encomenda da desfeita programada e continuada.
As organizacións ecoloxistas intentan remarcar os problemas da desatención ao medio natural, da contaminación, da tan elevada produción de residuos que empobrece aos países, ás familias, ás comunidades, ao solo, á atmosfera, aos mares e aos océanos.
Formando parte da maioría destes residuos están os plásticos, que segundo informes elaborados por científicos e espertos, cerca de dez millóns de toneladas van cada ano aos océanos do mundo.
Milleiros e millóns de latas e botellas de plástico navegan polos mares de cerca ou buscan o fondo para agocharse e agrandar o mal, o mal que fan. A Asociación Española de Basuras Mariñas (AEBAM) atopa agora outro inconveniente, a proliferación de luvas e mascarillas no mar, nas rúas e nos campos. Resolta a cuestión sanitaria, cómpre un tratamento adecuado para o lixo, cómpre pensar na vida das persoas e na natureza. Este lixo mariño “está composto maioritariamente por plásticos cuns elevados tempos de permanencia no medio, en ocasións superiores a douscentos anos”.
As superficies comercias que vemos, e onde compramos, están envoltas en plástico, son de plástico e todo o que hai no seu interior preséntase e véndese plastificado ou en sacos de plástico, o queixo ou as mazás, o peixe e a carne crúa ou guisada, as ferramentas para traballar no campo ou na obra, os materiais de oficina e a roupa de moda. Así ten razón a Tía Manuela, “mellor o comercio tradicional, con moitos menos residuos e máis respecto ao medio ambiente e natural “.

Outros artigos

“El Fiscal y la corrupción”. José Castro López

José Castro LópezLa semana pasada “enriquecí” mi carpeta de noticias raras y curiosas incorporando unanueva que, si me la cuentan y no la veo publicada en medios serios, no la hubieracreído: “El Fiscal General del Estado y el ministro presidente de la Comisión Federal...

+

“Notre Dame”. José Castro López

Francia vive días de depresión política. Un extraño “consenso” entre las extremasizquierda y derecha tumbó al Gobierno y todo indica que el presidente no tiene fácil laresolución de esta crisis, muy preocupante para Europa porque coincide con el vacío depoder en...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión