Onde vas? Cólleme o móbil e contéstame ás mensaxes, óuvesme? Non me leves a contraria cando estou nervioso, vale? Es unha puta! Non vales para nada! Estas son algunhas frases coas que almorzan moitas mulleres maltratadas, por parte dos seus maridos, parellas ou compañeiros de piso. Merece preguntarse: por que aguantan tanto algunhas mulleres? Seica non saben que terían que deixar a relación, nese mesmo momento, sen ter que agravar moito máis a situación? O maltratador, persoa enferma, egocéntrica e nada empática, nunca vai abandonar os malos tratos senón todo o contrario. Se non hai máis remedio, tratará de dar “mágoa” para manter ao seu lado á parella.
Os expertos aseguran que é un problema de educación e que será difícil pór límite definitivo a estes “crimes machistas”. En realidade pode ser certo xa que actualmente, calquera que se pasea pola rúa ou visita os lugares de lecer da mocidade, pode observar cantidade de casos de malos tratos, tanto psíquicos como físicos, entre parellas de mozas. Algunhas mozas, de 14, 15 ou 16 anos, non son conscientes e toman como algo habitual que o seu noivo as controle e as humille ante os seus colegas. Mozas que aumentan a súa autoestima tendo, sempre ao seu lado, a un mozo. Polo seu noivo mesmo se pegan coas amigas ou as compañeiras da cuadrilla. Logo cústalles deixar a relación, cando observan que non é ouro todo o que reloce, e por iso aguantan e consenten situacións de auténtico desprezo, por parte dos seus verdugos.
Por outra banda non quería deixar no tinteiro a reflexión de que os pais tamén temos moita culpa de que as nosas fillas pasen por este tipo de situacións. É necesario ter máis diálogo e complicidade con elas para que non teñan medo a que nos trasladen as súas angustias e problemas do día a día. Isto axudaría, no posible, a erradicar moitas situacións extremas que lles podería levar a perder a vida desta maneira tan inxusta.