“Malpica á ruína, da man de Portos de Galicia”. Antón Luaces

16 Xaneiro 2021

Sen ningunha xustificación que acredite a decisión, Portos e Galicia -órgano público dependente da Consellería do Mar- ven de comunicar oficialmente o peche inmediato do vial que conecta ambas marxes da dársena portuaria desta localidade da Costa da Morte. Ao mesmo tempo prohíbe o acceso ás instalacións do porto de xeito permanente e irrevocable a todo tipo de vehículos. Son decisións que, a xuizo dos responsables da Confraría de Pescadoresm significarán un “duro golpe” para cantos proxectos de investimento e transportes de mercadorías da lonxa tiñamos deseñados”, por canto obriga a todo o transporte pesado que utiliza as devanditas instalacións para as que tamén se realizaran xa plans de futuro a levar a cabo de inmediato. “Todo se esfuma nun instante”, sinalan no pósito malpicán, por canto a totalidade de compradores que uqeren manter aquí a súa actividade van verse na pobriga de utilizar vehículos máis pequenos e lixeiros, feito que ocasiona grandes gastos que triplican os actuais. Obrigarán, amáis, ao desprazamento a outros portos mçais asequibles e rentables para a súa actividade económica.

O pósito malpicán arrastra dende vai anos unha enorme débeda con Portos de Galicia: máis de 400.000 euros que, a día de hoxe, acadaron reducir ós 190.000 cumprindo cos prazos de pagamento acordados. continua a redución da débeda e aboar as taxas xeradas actuais en tempo e forma, amáis de estaren ao corrente de pagamento coas demáis administracións públicas. 

Dende o ano 2014 e coa nova directiva, o pósito de Malpica ingrespu ás arcas de Portos de Galicia mediante taxas G.4e, CIS, E.2 e E.3 -e outrasrelativas ao porto local- perto dun millón de euros. A de Malpica é unha das poucas lonxas que incrementaron as vendas e desembarcaron produtos pesqueiros, malia a brusca caída de prezos xerada pola pandemia do coronavirus.

As medidas que impón agora Portos de Galicia traen graves perdas  para o pósito, o mesmo que aos asociados e os compradores diariamente. No caso de alongarse no tempo esta situación-como semella  vai acontecer- podería levar á perda das vendas do cerco por ser o de Malpica único porto de acceso polo que poden manobrar os trailer de gran tonelaxe. 

No pósito pregúntanse polo motivo destas decisións e quen se vai facer cargodas importantísimas perdas económicas xeradas e os postos de traballo perdidos tanto a curto como a longo prazo, así como canto de vai dilatar no tempo atopar unha solución inmediata ao problema do citado vial para que non se produza a ruína  e que fracase todo o futuro deseñado pola Confraría de Pescadores de Malpica, titular das instalcións máis rendibles da localidade, como poden ser a lonxa e a fábrica de xeo. Ninguén en Malpica se explica cómo a Xunta de Galicia pode asumir un golpe tan baixo a un pobo no que o partido que goberna Galicia dende vai tantos anos sempre tivo un importante caladoiro de votos.

Outros artigos

“Recado de escribir para Julio Cortazar”. Alberto Barciela

Artículo de inauguración del VII Congreso de Editores Europa América Latina Casa América, Madrid, 18 de marzo de 2024 Estimado Julio Cortázar, admirado maestro, Confío en que en la vastedad del universo, al menos del inmemorial te alcancen estas reflexiones. Si te...

+

“Ata logo Tucho” – Fernando Sarasketa

Tucho díxolle á súa neta: lévame ao Faro de Corrubedo. Creo que foi unha das últimas viaxes ou excursións que fixo, era un home de Ribeira, da súa terra, pero tamén un algo viaxeiro e con interese por coñecer outros lugares. En Corrubedo, era un bonito día de sol,...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Manual del Buen Corrupto”. José Castro López

“Manual del Buen Corrupto”. José Castro López

El primer principio del Manual del Buen Corrupto es la petición que el subordinadohace a su jefe: “No te pido que me des, te pido que me pongas allí donde se reparte eldinero” y ya se encargará él de que ese reparto sea equitativo de acuerdo con la máximael que parte...

“No le dejéis morir.”. Manuel Dominguez

“No le dejéis morir.”. Manuel Dominguez

Se llama valle alto, todo verde un pequeño rio marca frontera, antaño el viento rompía el silencio en su ausencia, hoy solo un solitario mugido, dos vacas al fondo, mas allá 4 puntos blancos, son las ovejas de tía Filomena, las vacas del tío Aurelio. Él me lleva a un...