“Rematada a campaña da sardiña e a piques de facelo a do bonito, amplíase a do bocarte en augas galegas”. Antón Luaces

12 Agosto 2020
Antón Luaces

A presenza de grandes bancos de bocarte nas proximidades da costa da Mariña lucense, converte ós portos galegos, especialmente o de Celeiro (Lugo) en receptores das importantes capturas que realizan as tarrafas con base nos distintos portos do Cantábrico e mesmo os da Galicia atlántica. En Celeiro, concretamente, xa se levan vendidos máis de 320.000 quilos de anchoa, especie que acadou un prezo promedio de 80 céntimos de euros o quilo. Esta cifra pode e debe verse moi superada nas vindeiras xornadas debido a que está a piques de rematar a campaña de bonito. Cando isto sexa unha realidade, serán moitos os barcdos que, pescando actualmente os citado túnidos, pasarán a integrarse de cheo na frota anchoeira do Cantábrico.

A pesca do bocarte -ou anchoa- reforza notablemente á frota do Cantábrico Noroeste, que está moi espallada na área cantábrica, e que vai incrementarse en número debido a que, ao non existir outras pesquerìas, as unidades pesqueiras se integran na frota do bocarte.

A maior parte da anchoa vendida no porto de Celeiro foi comprada por conserveiras de todo o país, eu elaboran a especie en produtos como filetes en salazón e aceite ou boquerón (en filetes en aceite e vinagre). Esta elaboración aporta máis valor ó que intrínsecamente ten o bocarte, unha especie moi estimada en todo o territorio e que tamen soe venderse para o consumo en freco (o que non engade máis valor que aquel que se rexistra na lonxa e a venda posterior nos mercados).

Esgotada vai xa case catro semanas a captura da sardiña no caladoiro nacional Cantábrico Noroeste, a aparición agora da anchoa nas proximidades da costa das provincias deA Coruña e Lugo, especialmente na zona da Mariña, supón unha inxección económica para un segmento de frota que ten a súa base principal nos portos de Burela e Celeiro. Ao mesmo tempo, beneficia a armadores e tripulantes dos barcos asturianos, cántabros e bascos que utilizan para os desembarques de peixe o xa citado porto de Celeiro. As tripulacións destes barcos aproveitan o descanso de fin de semana para se achegar ós seus respectivos domicilio, para o que proceden a alugar autobuses nos que realizan o traslado de ida e volta. tal e como fan os galegos nas campañas da xarda e o bonito, pero en sentido inverso.

En augas do Cantábrico Noroeste faenan estes días un bo número de barcos das catro comunidades autónomas de todo o Cantábrico que na actualidade empregan o porto de Celeiro como base operativa.

Outros artigos

“Premios Lois Peña Novo” – Xosé González Martínez

Este ano as asociacións integrantes do Colectivo Galeguizar Galicia están a desenvolver moitas iniciativas novidosas para incentivaren o uso da lingua galega en todos os eidos nos que están presentes. Por poñermos un exemplo, a Irmandade Xurídica Galega, que celebrou...

+

“La historia de Fuente Seca” – Manuel Domínguez

Dejadme contar la historia de Fuente Seca . La pequeña aldea se estaba muriendo de soledad y abandono. El parque solitario, el silencio de la mañana y la tarde, tanto era así que hasta el rio no cantaba. La escuela cerrada, como cerrada la alegría de los viejos del...

+

Exposición de modelismo naval no Liceo Marítimo de Ribeira

A conselleira de Economía e Industria, María Jesús Lorenzana, visitou esta fin de semana a exposición de modelismo naval que se pode ver no Liceo Marítimo de Ribeira, unha mostra que reúne pezas únicas e de gran valor artesanal vinculadas á tradición mariñeira da...

+

“Cando sobran motivos para non calar”. Antón Luaces

Confeso a miña particular admiración polo xornalista Isaías Lafuente Zorrilla a quen sigo actualmente grazas á súa intervención semanal no programa "24 horas", de RTVE, que presenta e dirixe na 2 o tamén xornalista (galego) Xavier Fortes.  Nesta oportunidade...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“¿Libertad de expresión?” – Manuel Domínguez

“¿Libertad de expresión?” – Manuel Domínguez

Seamos honestos, uno no puede ser libre cuando la barriguita le grita, porque en la mesa falta el pan. Uno no puede informarse en los medios de prensa, cuando económicamente son deficitarios, y mal viven a expensas de subvenciones, unas veces de babor otras de...

O Barbanza
Resumo de privacidade

Esta web utiliza cookies para que podamos ofrecerche a mellor experiencia de usuario posible. A información das cookies almacénase no teu navegador e realiza funcións tales como recoñecerche cando volves á nosa web ou axudar ao noso equipo para comprender que seccións da web atopas máis interesantes e útiles.