
O Museo do Gravado de Artes (Ribeira) ten previsto realizar dous novos obradoiros de gravado coa técnica do alcogravado, que están dirixidos polo profesor José Fuentes Esteve (Universidade de Salamanca e o Instituto Universitario de Investigación en Arte e Tecnoloxía da Animación da USAL) e o seu equipo, colaboradores habituais co Museo do Gravado e as súas actividades de formación.
Os cursos están limitado a 12 prazas e concibíronse principalmente para artistas plásticos e/ou licenciados en Belas Artes e xente interesada no mundo da estampa. Como dixemos, as sesións serán impartidas por José Fuentes Esteve, que contará no seu equipo con Antonio Navarro e Isabel Carralero.
Os cursos realizaranse nas seguintes datas e horarios:
-27, 28 e 29 de xuño de 2025
-30 xuño, 1 e 2 de xullo de 2025
e no seguinte horario:
Primeiro obradoiro
Venres, 27 de xuño 2025: de 16.00 a 20.00 h
Sábado, 28 de xuño 2025: de 10.00 a 14.00 h. e de 16.00 a 20.00 h
Domingo, 29 de xuño de 2025: de 10.00 a 14.00 h
Segundo obradoiro
Luns, 30 de xuño 2025: de 16.00 a 20.00 h
Martes, 1 de xullo 2025: de 10.00 a 14.00 h. e de 16.00 a 20.00 h
Mércores, 2 de xullo de 2025: de 10.00 a 14.00 h
O alcogravado
O artista-gravador José Fuentes Esteve descubriu no ano 1984 unha nova técnica de gravado que chamou alcogravado. Esta técnica deuna a coñecer na súa tese doutoral titulada Achega ás técnicas tradicionais do gravado en talla, defendida en 1986 e difundida nunha exposición na Calcografía Nacional de Madrid nese mesmo ano. Desde que se deu a coñecer esta técnica tivo, por unha banda, unha difusión progresiva na que numerosos artistas gravadores usárona e úsana como un dos procesos empregados nos seus gravados, como Miquel Barceló na serie Lanzarote. Por outra banda, esta técnica evolucionou desde as súas orixes da man de José Fuentes introducindo novos e descoñecidos aspectos que lle dan unha maior
riqueza e variedade de tratamentos gráficos.
O alcogravado é un proceso de gravado sobre metal con mordente que achega unha nova alternativa de creación de imaxe con mancha completamente distinta das técnicas de gravado con mancha tradicionais. A través desta técnica pódense crear imaxes con manchas moduladas con distintos tons e texturas que se configuran nunha estrutura de puntos nos que a variación de tamaño dos puntos e a densidade dos mesmos constrúen as máis diversas gamas tonais e de textura das manchas.
No alcogravado a imaxe créase aplicando a pincel unha mestura de betume de Xudea en po e alcol sobre o ferro. Dado que o útil de debuxo é o pincel atopámonos cun modo de representación con efectos gráficos similares á augada tradicional de tinta chinesa sobre papel. O alcogravado diferénciase da augada tradicional en dous aspectos: na augada tradicional non é posíbel obter efectos texturais nas manchas nin tampouco sensación de espacialidade nas mesmas, ademais de que na augada xeramos unha imaxe única, mentres que no alcogravado créase unha matriz de metal que permite obter numerosas estampas iguais.
O pincel é o elemento esencial co que se crea a imaxe, por iso, son determinante as características dos pinceis como a variación do seu tamaño, o material dos pelos do pincel ou a largura dos pelos ou a súa dureza.