“Comer menos e mellor”. Luís Celeiro

01 Setembro 2022

Acordábase de cando na súa xuventude, ela e as outra mulleres como ela querían estar máis brancas e menos fracas. Ían á sega e aos traballos do agro con sombreiro e pano tapando a cara e o corpo para seguir coa pel branquiña, que era como gustaba, como lucía e como namoraba. Os homes tamén querían estar brancos e gordos, dous sinais inequívocos de felicidade e de saúde. Dous motivos para gustar e para facer ver que eran de casa boa.
Os mariñeiros viñan negros do mar, os labregos chegaban do monte coa eixada no lombo, abafados e negros de cavar. E os mineiros, como viñan? Andaban negros como os carboeiros, como a xente pobre que miraba e miraba e non era quen de achegarse á fartura.
A investigadora Saioa López, da Universidade do País Vasco, di que a cor da pel das persoas varía segundo a latitude, de tal forma que os individuos que viven en latitudes máis baixas téñena máis escura, sen esquecer a capacidade de adaptación aos distintos ambientes.
E aí está, todo en proceso de cambio. Os homes e as mulleres pelexando para non engordar.
As persoas fracas e coa pel ennegrecida polo sol e polo ocio, son as de aspecto saudable. Outras engordan, adquiren un peso excesivo e reducen a mobilidade, creando un ciclo vicioso, para mal da sociedade.
A Organización Mundial da Saúde (OMS) nos seus informes indica que, nos últimos corenta e cinco anos, a obesidade triplicouse en todo o mundo ata chegar a uns dous mil millóns de adultos con sobrepeso e máis de seiscentos cincuenta mil obesos. En 2016 ao redor do 13% da poboación adulta mundial (un 11% dos homes e un 15% das mulleres) eran obesos.
Unha boa parte deles estarán contentos por comer o que queren. E os nenos? Se atendemos aos datos, peor. Moitos morren coa fame e outros, varios millóns deles, teñen máis peso do que lles corresponde ou obesidade. Este mundo necesita unha volta e para darlla hai que partir do respecto aos valores da igualdade e da solidariedade.
En Europa dous terzos das persoas adultas e un terzo dos nenos e nenas viven con moito máis peso do que lles corresponde, mentres as mazás de calidade, as cereixas e as uvas degaxan e cada día pesan menos. Cómpre, pois, como di a Tía Manuela, cambiar os hábitos e os costumes para “comer menos e mellor”. Segundo a OMS hai que facer frecuentemente exercicio físico e ampliar o consumo de froitas e verduras. Que boas son!

Outros artigos

“País de emigrantes” – José Manuel Pena

Galicia para ser un país de emigrantes aprendeu moi pouco sobre o tratamento laboral cara aos novos inmigrantes que chega en busca de novas oportunidades. Lembrar, cando algún galego marchábase para Suíza, EE.UU, Arxentina, Canadá, Alemaña ou Gran Bretaña. Os peores...

+

“Quen o sabe?”. Luís Celeiro

Non sei por que ni a santo de que vén á cabeza deste escribidor o caso insólito de Manoliñodas Filgueiras. Ocorreu nos primeiros anos da década do sesenta do século pasado e deixousen fala aos seus familiares, aos mestres que tiña, aos fregueses da parroquia, aos...

+

“Si á prensa libre en España”. Antón Luaces

O 8 de abril de 1966 entrou en vigor a Lei 14/1966, de 18 de marzo, de Prensa e Imprenta que o mundo do xornalismo da época coñeceu en España como "a Lei Fraga de liberdade de prensa". Non houbo tal: o 24 de setembro de 1973 -dous anos antes de que finara Francisco...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Tomadura de pelo en prime time”. José Antonio Constenla

“Tomadura de pelo en prime time”. José Antonio Constenla

Hoy ha triunfado el amor, no podía ser de otra manera. Porque, ¿existe alguienque, al igual que Pedro Almodóvar, no haya llorado “como un niño” después deleer la carta a la ciudadanía o escuchar la intervención del presidente de ayer?A veces pienso que somos unos...