DISJECTA MEMBRA
Observamos que, en datas recentes, era retirada da súa localización neste retablo a imaxe da Virxe Peregrina (1787), talla delicadamente policromada do escultor e pintor Cosme de Núñez, para ser posta de relevo no presbiterio da igrexa a carón doutra do Apóstolo Santiago peregrino. Foi contratada pola antiga confraría desta devoción, fundada no ano de 1785, para servir ao seu culto no santuario erixido xunto ao vello camiño real. Suprimido aquel en 1823, decídese trasladala ao interior do templo parroquial por mandato de visita pastoral. De aí a súa reutilización neste retablo de
1895.
Aínda seguen no altar outras dúas imaxes, estas de bastidor e nas que prima un gusto popular, rexistradas polo Inventario de 1895 como «Santa Lucía, de vestido» e «la Purísima Concepción, tamaño regular, ídem.», sobre a mesa. Unha análise detida e mellor documentada desta última, agora no ático substituíndo á escultura da Peregrina obxecto de mudanza, autorízanos para advertir do erro da súa suposta identidade, pois a figura correspondeu primitivamente ao título de Virxe das Neves, culto
trasladado á igrexa no ano de 1807. Sucede que, en termos desta freguesía e inmediata á capela da Virxe do Monte existiu una ermida de N sa . S ra . das Neves, á que pertenceu a devandita imaxe. Fundada por Gonzalo Álvarez de Romay, o vello, en 1627, e concluída por Juan Álvarez de Romay, o seu fillo, sería bendicida o 4 de decembro de 1633. No ano 1751 mandouse trasladar desde o templo parroquial a ela
un antigo retablo de San Xoán para poñer nel a imaxe titular da ermida. Extinta aquela no indicado 1807, as misas da súa devoción celebráronse aquí ata 1832.
Circunstancia que favoreceu a súa preservación, aínda que perdido o Meniño que portaría nos brazos, alterada por repintes de pouco gusto e desprovista das galas do vestiario barroco e cor orixinal.
Antes de concluír anotaremos que o programa iconográfico do conxunto en estudo quedaría incompleto se non descubriramos que no colateral da Epístola, desde 1832, se situába outro retablo, feito xa en estilo Neoclásico, pero con idéntica estrutura e distribución de imaxes a este do Carme. Mobiliario litúrxico que foi fatalmente desmantelado sendo cura párroco don Serafín Rivera Verdes (1941-1957). Rexistrado
nas páxinas do Inventario de 1895 do que nos valemos como fonte de información, foi descrito así: «El altar de San José, que tiene en su camarín la imagen del Santo Patriarca José, y otra, tamaño pequeño, del Niño Jesús; ambas de bulto; y en la parte superior la de la SS ma . Virgen del Rosario con el Divino Niño en brazos». Máis disjecta membra. Onde foron a parar estas imaxes de talla? A cantidade de matices
marabillosos que permite a investigación histórica dun ben de interese cultural.
3- https://obarbanza.gal/2022/09/a-capela-da-virxe-do-carme-seculos-antes-de-santo-anton-abade-instituida-no-templo-de-santiago-da-pobra-do-dean-iii-antonio-gonzalez-millan/