As corporaciĆ³ns locais, autĆ³nomas no seu funcionamento, deben contar con determinados funcionarios de corpos nacionais -os secretarios, nos concellos pequenos, con outros especialistas nos grandes- que garantan a mediciĆ³n dos administrados polo mesmo raseiro administrativo.
Houbo crĆticas ao ācafĆ© para todosā na regulaciĆ³n das autonomĆas, sometidas Ć” lexislaciĆ³n comĆŗn, por estimar que as histĆ³ricas ā CataluƱa, PaĆs Vasco e Galicia- deberĆan gozar dun status diferente, pero para aquel inicio houbo acordo, agardando novos tempos e circunstancias. As autonomĆas conseguiron avances segundo acreditaban capacidades de goberno ou de presiĆ³n, pero nos Ćŗltimos tempos pola necesidade de apoios que o goberno ten nĆ³tanse mĆ”is estes avances, con perigo de desigualdade de trato.
Ć preocupante saber que no PaĆs Vasco os funcionarios de acreditaciĆ³n nacional pasan a depender do goberno autĆ³nomo, co que o control igualitario dos temas da administraciĆ³n local ten agora unha excepciĆ³n. SerĆa correcto se fose produto dunha reorganizacion ou achegamento Ć” realidade autonĆ³mica e se o resto das autonomĆas puidese recibir esa competencia en igualdade de circunstancias. Pero a cesiĆ³n responde Ć” presiĆ³n do PNV, a cambio do voto afirmativo en xa non sabemos que asunto dos moitos nos que o goberno precisa axuda.
Cousas da polĆtica, pensamos na primeira lectura, pero en posteriores cavilaciĆ³ns nĆ³tanse graves desigualdades que responden a intereses locais ou de partido, comprobando o bo resultado que lle da a algĆŗns presionar cos seus votos. Que isto Ć© o usual, o que os tempos precisan? Pois que tempos tan pobres nos toca vivir!