Observa que le nun dispositivo electrónico. A miña comprobación de avión, praia e piscina é que as mulleres son as grandes lectoras (o acompañante da que aparece na foto tomaba o sol cos ollos pechados). Len en papel, pero cada vez máis en formato dixital.
Mira o que di unha das nosas compañeiras deste epistolario en relación á miña novela recentemente publicada en Amazon, Tertúlia Revisitada. Xa o está lendo pero en formato de Kindle.
«Já comecei a ler a Tertúlia em formato digital pois não quero voltar a ter uma biblioteca em papel. Foram muitas e quando vim para cá decidi isso. Ando assim mais ligeira, somente com uns poucos libros.»
A nosa amiga ten a súa razón, que comparto. Eu tamén leo cada día máis en dispositivos electrónicos, sinxelamente porque teño a casa chea de libros físicos. Vou quedando cos que teñen algunha razón particular: os dedicados, os que me lembran a algo inesquecible, os destinados á relectura…
Fíxache no fenómeno da lectura dun libro promocionado nunha plataforma de difusión dixital, A calor da cinza. Todos os días, distintas persoas acceden ao texto “na nube” e len algunhas páxinas. O resultado é o que segue (a liña horizontal superior marca as 500 páxinas / día).
Quizá ti sexas un dos lectores en formato dixital. Seguro que o é quen me escribe neste epistolario (de novo unha señora lectora en dispositivos electrónicos). Di algo que me dá forzas para seguir no labor de crear a Biblioteca Xavier Alcalá.
«Hola Xavier, ya he acabado El calor de la ceniza y he llegado a la conclusión de que no has traducido A nosa cinza, has reescrito el libro en castellano.
¿Por qué hago esta puntualización? Porque todas las traducciones, ya sean de libros, pelis o similares, pierden autenticidad y frescura y El calor de la ceniza es igual de auténtico y fresco que A nosa cinza.
Mi personaje favorito sigue siendo Avelino, es el más auténtico de todos. Respecto a Xoán, su “fase pis bendito” me sigue poniendo de los pelos y al cura de apellido impronunciable directamente lo estrangulaba por hipócrita, cínico y repelente. El “obrero” Fuco casi que me da pena por debilucho y Felisa merece un monumento por su dedicación y paciencia.
Me quedo con una frase que me ha hecho soltar una gran carcajada: “Cuanto más desnudo, mejor; como los catalizadores: aumentando la superficie de contacto.”
Seguramente acabe comprando la edición en papel […] »
Como comprenderás, despois de ler iso, teño que dicir como Mark Twain, que un eloxio dá para vivir uns meses máis.
E vivir autotraduciendo. Nestes días repaso o texto da malo sangue, a miña próxima novela a publicar en Amazon. Estou a reescribila en castelán? Si, pero con grandes axudas da telemática pois non vou reescribir o que traducido ten unha correspondencia exacta en galego e castelán. Espero que che guste cando chegue a ti a novela no formato que sexa.
E por hoxe despídome de ti pedíndoche que me contes que pensas facer co teu modo de lectura habitual. Eu inclínome por ler en calquera soporte pois o que importa é o texto e a capacidade de suxerencia do autor. Ou non?
