A maior parte dos nosos políticos e gobernantes sempre falan, publicamente, do cumprimento da legalidade vixente.
Á parte de que son eles os encargados de lexislar, non chego a comprender
de que tipo de legalidade falan, se das leis ordinarias, dos Reais Decretos Leis, dos Regulamentos, do Costume, dos Principios Xerais do Dereito, dos
Dereitos Humanos ou da nosa lei de leis, como é a actual Constitución do 78.
En realidade, como ningunha disposición legal pode ser contraria aos principios inspiradores da propia Constitución, atopámonos , na propia realidade, con demasiadas violacións dos Dereitos Fundamentais e das liberdades públicas. Como pode ser o caso do dereito á vida, á liberdade ideolóxica, o dereito á honra, a garantía da liberdade de pensamento, á
participación en asuntos públicos, ao dereito efectivo de obter a tutela efectiva dos xuíces e tribunais, o dereito á protección da saúde, á educación e cultura, ao progreso social e económico, o dereito a unha vivenda digna e un longo etcétera de dereitos que se poñen en evidencia por falta da necesaria valentía política.
Oio a cantidade de compañeiros, que se dedican á política ou están na vida pública, de que cando chegan a ter a responsabilidade de gobernar xa son outros os intereses. Por iso sempre lles aconsello que chegou o momento de que afloren os valentes e decididos para facer respectar a Constitución (en todos os seus artigos) e os Dereitos Humanos, por encima de calquera outro tipo de interese partidista.
“¿Qué es la democracia?” – Manuel Domínguez
La democracia termina siendo el “gobierno de la mayoría” La decisión de la mayoría se considera la adecuada, la justa, es representativa de la sociedad, la mayoría decide y se acepta, considerando, que en ella reside el conocimiento. Ejemplos, si tuviéramos que...