“Ás veces a vida”. Manuel Dominguez III

23 Novembro 2020


Ás veces na vida, atopámonos coa dificultade de tomar unha decisión.
Non sabemos se ir pola esquerda ou a dereita, non temos a seguridade de que camiño tomar.
A sociedade indícacho e de nós corresponde tomar a decisión.
-Marcho para casa xa é hora, pronto terei un exame.

  • É cedo queda connosco unha mais.
  • Fulanito manexa diñeiro e pode comprarse iso, pois traballa, deixou os estudos, a universidade é unha fábrica de parados.
    -Prefiro a alternativa de finalizar a miña formación profesional, podre traballar do que me gusta e se non, sempre me queda a outra alternativa, traballar con fulanito.
    ………………………………………………….
    -De festa ata saír o sol, só hai unha vida.
    -Teño que marchar, mañá comezo a xornada de día e teño que estar despexado para o traballo.
    —————————.
    A vida é como unha moeda sempre nos ofrece dúas caras, anverso e reverso de nós depende tomar a decisión, o que nós decidamos marcase en futuro das nosas vidas.
    Os primeiros anos son moi importantes na decisión que tomemos, e non podemos culpar a ninguén é a nosa responsabilidade, non podemos culpar ás amizades ao grupo, non, estamos alí onde decidimos estar, para o bo e o malo.
    Descoñecemos que un actor ou actriz de cinema tivo que estudar moitísimo na academia para saber interpretar, para unha película, hai que estudar un guion e memorizar, nada cae do ceo.
    Para un éxito musical escóndese moitas, moitas horas de traballo, moito sacrificio, detrás de todo éxito hai un traballo invisible.
    Unha novela de éxito pode ser anos de traballo, un tempo de buscar datos, información, logo escribila, volver reescribila ata que este como queremos.
    Nada na vida cae do ceo, adoitamos ver o que sae na pantalla, pero non vemos o sacrificio escondido que está detrás.
    Ás veces o futuro é predicible, cando un senta na aula na parte de atrás, onde nin se ve o escrito na lousa e non se oe a voz do profesor, creo que podemos predicir o futuro.
    Cando no traballo búscase a sombra da árbore, todo esta dito.
    Cando o noso Romeo, é un quejica pola choiva e/ou sempre fai moita calor, cando todo é caro e a vida é imposible, cando a falta de tempo é o problema, sabemos ou debésemos saber que estamos a comprar un globo, é dicir ou se pica ou se escapa das mans e voa a non se onde.
    Tan sinxelo como isto, observemos aos amigos, aos coñecidos, todos os triunfadores teñen as calidades adecuadas, niso consiste o éxito traballar coas calidades adecuadas, potencialas e tomar a sabia e xusta decisión.
    O Bambú, a verdade é que se toma sete anos para crecer e seis semanas para desenvolverse. Durante o primeiros sete anos de aparente inactividade, este bambú xera un complexo sistema de raíces que lle permiten soster o crecemento que virá despois.
    É un duro e invisible traballo que non vemos, pero logo a diferenza do piñeiro ou o eucalipto, o bambú pode soportar e danzar con todos os ventos. Como a vida mesma.

Outros artigos

“Nélida Piñón, eterna”. Alberto Barciela

Nélida Piñón fue, debería decir es, un ser de realidades inusitadas, desacostumbradas al menos. Pervive en su obra inmensa, en sus obras, en sus archivos, y sobre todo en el cariño de sus amigos, en el recuerdo de sus admiradores, en la evocación permanente de los...

+

“Preguntas y respuestas”. José Antonio Constenla

Ha pasado ya una semana de las elecciones en EE.UU. y es momento deanalizar sosegadamente lo qué significará la victoria de Trump. Un políticooutsider con una visión que no exenta de cierto dogmatismo pretende centrarseen exclusiva en los intereses particulares de su...

+

“No lo entiendo” – Manuel Domínguez

No lo entiendo. Hemos vistos miles de ciudadanos españoles, llegados de todas partes de España acudir en ayuda de Valencia, lo cual nos hace sentir orgulloso de nuestras gentes. Mi pregunta es, ¿habéis visto algún político, acudir en ayuda de su pueblo? Diputados en...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Sumar esfuerzos”. Javier García  Sánchez

“Sumar esfuerzos”. Javier García Sánchez

No puedo extraerme a los ríos de tinta, las palabras pronunciadas y las imágenes recibidas de la gran catástrofe que han vivido por tierras valencias y en  comunidades limítrofes. No voy a entrar en relatarles lo que sucedió en aquella tarde y noche infernal en la que...