Grazas, mariños mercantes. Por Antón Luaces

04 Agosto 2020

A Organización Internacional do Traballo (OIT) que ten a Luz Vaz como delegada en Galicia e o norte de España, utiliza as redes sociais cun magnífico “spot” no que se ofrecen imaxes de buques e tripulantes e que serve a esa organización para agradecer o enorme servizo que a mariña mercante está a prestar ao mundo enteiro. 

Remata ese mini-reportaxe a OIT coa seguinte lénda: “Grazas, mariños mercantes, por mover o mundo”, algo que “toca” de cheo á comarca do Barbanza da que, dende vai moitos anos, saen capitáns, oficiais e tripulantes considerados coma os mellores da Terra. 
Resulta moi difícil atopar un barco, un porto, un mar no que non estea un galego. Pero tamén é pouco doado que entre os moitos galegos enrolados non atopemos un que proceda do Barbanza. A todos eles, sexan de onde sexan, hai que, efectivamente, darlles as grazas porque este mundo sería outro moi distinto de non contar con buques de mariña mercante que subministren todo o necesario para que a vida sexa distinta, mellor, porque o que aquí embarcas podes desembarcalo en pouco tempo na outra veira do océano.
Durante noitos anos dirixín e presentei en Radio Nacional de España e Radio Exterior de España programas dedicados ao mar como “Costa Norte”, “Mar Adentro” ou “Españoles en la Mar”. De todos eles gardo un entrenable recordo, pero moi especial o que manteño aínda hoxe, xa xubilado, deste último porque en “Españoles en la mar” puiden comprobar que a sona dos homes de mar de Galicia era ben merecida e o aprezo que por eles sinten en calquera porto ou cuidade na que un mariñeiro galego recale deixe unha impronta de bonhomía, responsabilidade e ben facer que non esaxero si digo que a OIT ten motivos dabondo como para que, ao agradecer á mariña mercante o que fai “movendo o mundo”, pense nos homes e mulleres galegos. E, entre todos eles, os da comarca do ou da Barbanza que, máis ou menos, deixan a súa pegada alí onde pisan.
Grandes mariñeiros, os nosos souberon determinar que “ir ao mar” é ir pescar, mentres que “ir navegar” é ser mariño mercante. Tan necesarios uns coma os outros, todos temos que agradecerlles ese labor inmenso que desenvolven no mar.De ahí que nada me estrane que unha organización mundial como é a OIT pensara neles, especialmente nos mariños mercantes, para agradecer o servizo que prestan.
¡Grazas, mariños mercantes, por mover o mundo”. Coidádevos. Desde o Barbanza, o máis fondo agradecemento.

Outros artigos

Entregados no Son os premios do Concurso de Maios

O Concello de Porto do Son (Concellerías de Medio Ambiente e Deportes e Xuventude) entregou os días pasados os premios do Concurso de Maios convocado para festexar a chegada da primavera e dirixido a todos os colexios de Infantil e Primaria do municipio para festexar...

+

“El día que yo me muera”. Manuel Dominguez

El día que yo me muera me marcharé sin marchar, si tú quieres. Plante ese naranjo, hace años, muchos años, pensando en ti, ahora son tus naranjas, que yo cuide con esmero. El manzano, donde un día yo jugué hoy juegas con tu hijo, mi nieto, recuérdale que un día tu...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Unha amendoeira na praza da rioxana Alcanadre”. Antón Luaces

“Unha amendoeira na praza da rioxana Alcanadre”. Antón Luaces

O cariñés Valentín Galage -defensor a ultranza do acontecer de Cariño (A Coruña)- espertou a través das redes sociais a curiosidade, primeiro, e o interese, dempois, de quen esto escribe ao se ao se ter feito eco Valentín Galage dun acontecemento que vai desembocar na...

“No me amenaces”. José Castro López

“No me amenaces”. José Castro López

Mientras escribo suena de fondo “No me amenaces”, la canción de José AlfredoJiménez -canta Julio Iglesias- que es como una metáfora de la “amenaza” del presidentecuando se retiró al rincón del pensar durante cinco días.El protagonista de la melodía reprocha el...