A Coordinadora para o Estudo dos MamĆferos MariƱos (CEMMA) informou esta semana da apertura mĆ”is ou menos oficial da tempada dos lobos mariƱos no noso litoral, unha presenza que en tempos foi mĆ”is abundante (tendo en conta a existencia de nomes de lugar marĆtimos que dan testemuƱa da existencia de colonias destes animais, por exemplo as illas Lobeiras na Costa da Morte, onde os investigadores apuntan a que acubillaban, xunto con outros enclaves, familias de lobos mariƱos cincentos, Halichoerus grypus) pero que segue dando sinais de actividade cada ano por estas datas.
O CEMMA recoƱece que nos Ćŗltimos dĆas albiscĆ”ronse varios exemplares no mar e, por esta razĆ³n e pola posibilidade de que cheguen Ć” costa, lanzou unha serie de recomendaciĆ³ns: que non nos acheguemos nin os molestemos (os lobiƱos que andan preto da nosa costa adoitan ser cachorros que descansan un intre do seu itinerario migratorio) e que chamemos ao 112 ou ao 686 989 008 se atopamos un exemplar en terra ou dando sinais de ter problemas na auga. No caso de que estean na praia ou nas pedras, Ć© moi importante que, de achegarnos na compaƱa dun can, manteƱƔmolo ben prendido. O mĆ”is importante, sinala a coordinadora, Ć© que os deixemos tranquilos a non ser que vexamos que nos reclaman, entĆ³n Ć© probĆ”bel que estean pedindo axuda.
A organizaciĆ³n tamĆ©n explica que o lobo mariƱo cincento (en castelĆ”n foca gris) adoita ter as sĆŗas crĆas entre mediados de setembro e finais de novembro nas illas britĆ”nicas (a maiorĆa, nalgunhas colonias seguen nacendo en decembro). AlĆ nacen por milleiros, e despois no mar os cachorros dispĆ©rsanse polo ocĆ©ano, e no seu periplo soen chegar Ć” nosa costa no perĆodo comprendido entre decembro e marzo. āNalgĆŗns casos son exemplares que non necesitar atenciĆ³n e poden valerse por si mesmos, mĆ”is outros non son quen de alimentarse ou estĆ”n febles e doentes e si Ć© necesario rehabilitalos para ceibalos de novoā, engade a coordinadora.