“Pedro e Alberto, por Deus, diálogo!” – José Luis Calo

13 Xuño 2025

A famosa frase “Aqueles que non poden lembrar o pasado están condenados a repetilo” transmítenos a importancia de aprender dos erros do pasado para evitar que se repitan no futuro. Noutras palabras, se non aprendemos dos erros do pasado, corremos o risco de cometelos de novo, vivímolo novamente no Congreso dos Deputados, non aprendemos nada. O distanciamento político entre Goberno e oposición é insalvable nesta lexislatura ou o que quede dela. Por que non diálogo? Por que si corrupción? Xa para Platón o diálogo constituía a ferramenta máis adecuada para facer avanzar o coñecemento. Todo canto escribiu e pensou, fíxoo desde a crítica dialogada. No diálogo o que se atopa en xogo non son os intereses particulares, senón as ideas, as opinións de cada cal. Dialogar é o risco e a oportunidade de cambiar de opinión e sacarnos do noso erro, Pedro e Alberto “por Deus, diálogo”!

Son importantes as nosas orixes, a nosa historia e o noso pensamento, pero tamén é importante estar aberto a novas formas de pensar. Debemos apartarnos do noso ego e permitir que nos deixe avanzar e medrar como persoas, algo que lle custa aos actuais políticos, encerrados no seu mundo partidista.

É o momento de pasarnos ao apartidismo que permite partir sen un posicionamento preestablecido para alcanzar puntos en común, aquilo que poida ser proposto e executado para un ben común sen partir de premisas ideolóxicas. Volvamos ao “diálogo” fundamental para o desenvolvemento individual e colectivo, que nos permite a construción de relacións sólidas e a resolución de conflitos. É unha
ferramenta esencial para a convivencia pacífica e o progreso social, xa que facilita o entendemento a comprensión, e o respecto mutuo e o entre persoas. A polarización política que se vive no país está a levar á fartura cidadá ante os escenarios de crises prolongadas, corrupción e as promesas de cambios que non se materializan, o que fai que as institucións en xeral atravesen un momento de cuestionamento moi severo por parte da cidadanía. Máis cando vemos que unha das institucións máis importantes do país, o maxistrado do Tribunal Supremo Ángel Hurtado, puxo este luns ao fiscal xeral do Estado ao bordo do banco. Mentres os partidos políticos non fagan a súa parte , non hai moito que facer, no sentido de que a democracia ”comeza a facer augas”. Se queremos coidar a democracia, é necesario coidar a quen decidimos que nos gobernen cada catro anos, estes falarán no noso nome e serán os nosos representantes.

Outros artigos

“Unha cea, unha proposta e un inasumible candidato”. Antón Luaces

O xuíz da Audiencia Nacional Antonio Piña deu orde de abrir dilixencias previas pola querela presentada contra o primeiro ministro de Israel, Benjamin Netanyahu e outros altos mandos militares dese país, para responderen da abordaxe do barco Madleen, integrante da...

+

“Del veraneo a las vacaciones”. Javier García Sánchez

En mis recuerdos está más que presente el modo conel que se nos premiaba al final del curso escolar yque todos conocíamos como veranear. Eran variosmeses de veraneo de infancia y juventud quediscurrían en una de las playas más emblemáticas.En mi caso la que se conocía...

+

“En defensa de Occidente” – José Antonio Constenla

Europa se ha vuelto un continente cansado, de sí mismo, de sus símbolos, de su pasado. Lo que alguna vez fue un faro de civilización, una sinfonía de culturas, hoy parece atrapada en la melancolía de quien ya no cree merecer su legado. El desarraigo se ha convertido...

+

Publicidade

Castiñeiras

Revista en papel

Opinión

O Barbanza
Resumo de privacidade

Esta web utiliza cookies para que podamos ofrecerche a mellor experiencia de usuario posible. A información das cookies almacénase no teu navegador e realiza funcións tales como recoñecerche cando volves á nosa web ou axudar ao noso equipo para comprender que seccións da web atopas máis interesantes e útiles.