“Privatizar a educación e a medicina, un camiño mal elixido” – Antón Luaces

15 Xaneiro 2025

Ambos os dous (educación e medicina) son dereitos de todos os cidadáns españois que os galegos imos perdendo ás alancadas.

A comunidade galega  ten 889 centros educativos de carácter público, 192 concertados e 163 privados. En total 1.244, repartidos por todo o territorio, nos que os alumnos albiscan agora mesmo un non moi grato panorama para o curso 2025-2026 e o 2026-2027 nos que moitos pais comezan xa a vivir un  verdadeiro crebadoiro de cabeza para os que teñen que matricular por primeira vez aos seus fillos e máis os que teñen que trasladalos de centro debido, por exemplo, a que mudan de etapa educativa. 

O problema é máis significativo para os pais de alumnos que deben afrontar no vindeiro curso  os estudos de ESO debido a que moitos dos centros actuais non imparten estes estudos,  o que obriga aos alumnos a matricularse en institutos que non sempre están radicados nas localidades da súa  residencia.

No curso actual o sistema aplícase como continuidade do xa levado a cabo en Galicia en tempos de Núñez Feijoo como presidente, tanto na Educación como na Medicina, en Galicia e que se reflicte actualmente na política autonómica que en Madrid aplica Ayuso. 

En  materia educativa, Galicia é unha das comunidades con menor gasto público, figurando entre as catro con menos alumnos por profesor na educación privada, feito que levou á Xunta

a convocar novas prazas de profesores para que a ratio de alumnado/profesorado no ensino público se axustara máis aos datos que se tiraban dos do sector privado.

Na Sanidade pública mantense unha especie de man a man coa Educación: os facultativos que a integran -especialmente na atención primaria- semellan ser insuficientes para asistir a unha poboación cada vez máis avellentada (polo tanto máis precisada da atención médica) e non queda outra saída que botar man dos novos titulados, decisión acollida con certa desconfianza por parte dun bo número dos beneficiarios deste servizo autonómico.

As medidas aquí aplicadas fai que a cidadanía calibre os motivos polos que a diferenza entre comunidades autónomas é tan grande, sen atopar unha resposta coherente que, por outra parte, tampouco a Xunta ofrece. E as conclusións para nada benefician ao Goberno galego.

Outros artigos

“O forno de leña”. Luís Celeiro

Os daquela xeración que naceron antes dos anos sesenta do século pasado (moi lonxe e moicerca, ao mesmo tempo) lembran como se facía o pan de cada día nos fornos de leña. Decada día ou de cada mes. Lembran o pan prestado polo veciño e saben que se devolvía aococer,...

+

“La palabra” – Manuel Domínguez

Las palabras, las palabras pueden ser fuego que quema, agua que inunda, frio que congela o tibio como el primer amanecer. Al niño, le dices un cuento y se lo cree, le dices que el ratoncito Pérez vendrá al amanecer dejar unas golosinas en su primer diente caído, y lo...

+

“A vivenda” – José Luis Calo

A falta de acceso a unha vivenda digna, adecuada e accesible impide a loita contra a pobreza en Galicia. UCIN Galicia ve moi necesario accións e medidas políticas e institucionais, tanto a nivel nacional como autonómico e local que garantan o dereito a unha vivenda e...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Sindicatos contra la oposición”. José Castro López

“Sindicatos contra la oposición”. José Castro López

UGT y CC.OO estaban hibernados y despertaron el domingo con la convocatoria demanifestaciones contra la oposición, sobre todo contra el Partido Popular por votar NOal decreto “ómnibus”, y las mantuvieron después de que esta formación anunciase el SIa la subida de las...

“Polas nubes” – Xulio Xiz

“Polas nubes” – Xulio Xiz

Hai algo menos dun século, España espertou ao turismo de calidade promovendo a construción de Paradores en edificios históricos, ao nivel preciso para recibir visitantes de alto nivel adquisitivo. E cando o turismo funcionou á perfección, con estas instalacións...