O 2 de xaneiro do ano 2011, España pechou en boa medida un dos máis graves problemas sanitarios que afectaban á inmensa maioría da cidadanía: fumar en público ou en centros de reunión, traballo, etc. Este día de vai facer 14 anos, entrou en vigor a Lei 42/2010 que modificaba a Lei 28/2005, prohibindo fumar en todos os espazos públicos cerrados, incluindo os locais de hostalería.
A conmoción foi absoluta, nun país de grandes fumadores.
As primeiras mostras de disconformidade chegaron de, amais os propios fumadores, os negocios que, coma os estancos, expendían -e expenden- todo tipo de elaborados do tabaco contribuíndo notablemente ao tabaquismo e a extensión do cancro pulmonar e de larinxe.
A mentada Lei foi algo así como se aos fumadores lles viñese enriba un ceo de chumbo. E apareceu o vapeador, trebello electrónico que, reducindo a mortaldade dos seus usuarios e persoas que circundaban ao vapeador e/ou vapeadores, nin moito menos eliminaba o risco para a saúde de uns e outros. Diminuían, si, os casos de enfermidade; mais non a eliminou.
Consecuencia ou non deste feito, as autoridades sanitarias fixeron fincapé na obriga de reducir moito máis aínda o consumo de tabaco e o de adminículos de/para vapear porque, acadada esa mínima redución evidente, non era -é- menos certo que o tabaco mata e, malia este aserto o tabaquismo está presente nas vidas de practicamente todas as familias. Co engadido de que cada vez son máis as mulleres fumadoras e que, á vista está, os xoves fumadores non van moi a menos aínda tendo en conta o que significa para as súas sempre minguadas economías a aplicación polo Goberno de novos impostos ou incrementar aqueles que xa estaban vixentes.
As políticas de control do tabaco en España afectan fundamentalmente ao manufacturado: antes da entrada en vigor das leis antitabaco en España, vendíanse aquí perto de 5.000 millóns de paquetes de tabaco, e hoxe en día non se supera os 2.000 millóns, o que representa un descenso de máis do 60% nas vendas de pitillos. Tamén é certo que se incrementou a venda de tabaco de liar, o que motiva que distintas organizacións reclamen a revisión das políticas reguladoras dos impostos do tabaco para evitar que o consumo deste sexa refuxio fiscal para menores e adultos que queren deixalo.
