Os desafiuzamentos da vivenda habitual, por orde xudicial, continúanse producindo cada día. A pesar dos avances lexislativos, da propia Lei de Vivenda e demais Reais Decretos Leis para protexer e garantir a vivenda ás persoas e familias vulnerables, moito máis con fillos menores a cargo, continúanse infrinxindo os seus dereitos, por parte dalgúns xuíces e tribunais de xustiza, principalmente os de Primeira Instancia e Instrución.
Como pode ser que se desaloxen familias, con fillos menores ao seu cargo, sen ofrecerlles unha alternativa habitacional?. Para que se asinaron os protocolos e o convenio de colaboración entre o Consello Xeral do Poder Xudicial, os Colexios de avogados, a Xunta de Galicia e a FEGAMP?. Si, xa se sabe o que se di sempre, que a familia reclame a unha instancia xudicial superior (Audiencia Provincial, Tribunal Supremo, Tribunal Constitucional ou o Tribunal da UE) pero mentres tanto quedan na rúa.
Algúns funcionarios, en demasiadas ocasións, extralimÍtanse das súas funcións e manteñen un exceso de celo, no cumprimento do seu deber, levando o acatamento das normas ao extremo sen importarlles as persoas nin as consecuencias que iso poida ocasionar. Non teñen a empatía suficiente para tratar coas persoas, pensan que están a convivir con animais salvaxes.
O gobernante toman decisións, os lexisladores redactan e aproban as leis e logo certos funcionarios dedícanse a interpretalas e aplicarlles á súa maneira, sen importarlles, o máis mínimo, os danos que puidesen ocasionar. A culpa é nosa, da propia sociedade civil, por non esixir que se respecten os nosos dereitos e denunciar o corporativismo de certos sectores do funcionario público.
