“Tí descarbonizas, eu pranto eucaliptos e Altri leva os beneficios” – Antón Luaces

02 Outubro 2024

É unha pura tolemia: cando Portugal ardía vai uns días a causa dos incendios ao parecer provocados por non se sabe quen e por que, chegando as lapas a prender en montes galegos fronteirizos cos lusos, as críticas á megaindustria Altri prevista na Ulloa salientan o feito de que no proxecto coñecido a Xunta de Galicia xogue un papel determinante xunto coa multinacional portuguesa e a entidade Abanca, herdeira de Caixa Galicia nunha operación aínda hoxe non de todo entendida. 

Altri e Portugal, de ir avante este proxecto a tres bandas que consumiría diariamente a auga que precisa actualmente toda a poboación que habita a provincia de Lugo, serían, xunto con Abanca, os grandes beneficiarios da instalación en territorio galego dunha macrocelulosa que emporcaría o medio ambiente, afectaría negativamente ao río Ulla e a súa comarca, ao  camiño de Santiago e, sen dúbida, á Ría de Arousa, na que desemboca o antedito río. Tal industria de celulosa implicaría, para a súa explotación en Galicia, a masiva plantación desde inimigo declarado dos montes galegos -que tampouco queren os portugueses- e que son os eucaliptos, grandes consumidores de auga, potencialmente doados elementos incendiarios cuxos refugallos van parar á ría arousá con innegable prexuízo para os milleiros de mariscadores que viven da extracción de bivalvos nos areais desta ría. 

Que gaña a Xunta con ese apoio nunca descafeinado a Altri, que rendas políticas ou económicas prevé extraer o goberno de Galicia desa operación que, maioritariamente, rexeitan os galegos fartos de promesas incumpridas e de cansinas actuacións inexplicables por parte dos que, tendo nas súas mans a rendas do poder, fan ostentación deste sen nin sequera dar oportunidade aos que protestan de facer sinais de que atenden e entenden as súas razóns?

Os que a vai anos peiteamos canas ou nin temos pelo que peitear, sabemos de que vai a celulosa. A ría de Pontevedra é unha mostra nada edificante. A celulosa alí radicada deixa acotío e dende os anos 60 do século pasado a súa pegada. Sabemos, polo tanto, de que falan os que se queixan e opoñen a Altri: están escarmentados. A diferencia é que, cando aquela industria se instalou, España era unha ditadura que ninguén -coido- acepta hoxendía, non?.

Outros artigos

“Emerxencia social” – José Manuel Pena

Segundo o último informe do Consello Xeral do Poder Xudicial (CGPJ) e os datos do Instituto Nacional de Estatística (INE), entre os meses de abril e xuño do ano en curso, executáronse 5.874 desafiuzamentos por falta de pagamentos de alugueiro e uns 469 por execucións...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“El Teatro y los días”. Alberto Barciela

“El Teatro y los días”. Alberto Barciela

El teatro es espejo de la vida o de las costumbres, se aventura como oráculo, o arriesga incluso en vanguardias imprevisibles, en inverosímiles utopías, o no, con sencillez opta por  disimular angustias entre humoradas; por algo más de una hora actúa cual eficaz...

“O Barbanza sabe a mar”. Antón Luaces

“O Barbanza sabe a mar”. Antón Luaces

Con preto de 70.000 habitantes, os 247 quilómetros cadrados da comarca do Barbanza que constitúen os concellos da Pobra do Caramiñal, Boiro, Rianxo e Ribeira souberon dende os primeiros tempos aproveitar todo o moito que o mar ofrecía (e aínda ofrece). En primeira...