Eu era de facer anotacións de todo tipo, ata que as novas tecnoloxías me mudaron os hábitos. Hai anos utilizaba unha relación de varios folios onde tiña clasificados por orde alfabética amigos e coñecidos con enderezo, teléfonos e correos electrónicos. E, á parte, relación específica por profesións ou actividades que me facilitaba a inmediata localización de quen buscaba.
A memoria dos teléfonos dixitais evoluiu de tal xeito que a todos eses datos é posible acceder por medio da voz ou tecleando o nome. Pero hoxe deume por revisar unha daquelas metódicas listas, na que atopei bes nomes que xa non figuraban no meu panorama actual por motivos diversos.
Revisei primeiro nomes que manifestamente destacaban, de persoas que nos deixaron os últimos anos, amigos aos que fomos despedindo axeitadamente, en persoa, ou outros dos que me enterei do pasamento tempo despois. Fixeime logo en nomes de persoas que neste tempo deixaron a vida pública, pasaron a diferente actividade ou se dedican á vida contemplativa. Algún hai que levamos tempo sen coincidir…
E pensei na fraxilidade, no efímero, de algunhas relacións, do que consideramos amizades e son casualidades, contactos, saúdos, conveccións… que dependen do vento, do día, da veciñanza, do encontro casual…
O que en tempos era vital para conectar co mundo, hoxe deixa de ter valor, e fiamos ese contacto, esa conexión, a unha memoria virtual que con que varíes unha letra, xa non funciona. Pero e moito peor comprobar a caducidade das relacións producida polo tempo que vai borrando ao noso arredor enlaces – persoas – coa realidade que outrora consideramos imprescindibles.
