800 millóns de persoas pasan fame, literalmente, no planeta. Cantidade de países con grandes niveis de pobreza extrema e fortes desigualdades, principalmente en América latina, en África ou en Asia.
Por se fose pouco, España é un dos tres países de Europa con maior nivel de desigualdade, e a pesar de que o sistema de servizos sociais desenvolveuse intensamente nos últimos trinta anos, aínda que queda moito que mellorar dunha maneira máis integral. A estas alturas, continúase traballando para a garantía dunhas rendas mínimas que manteña unha protección social digna e adecuada para todos os cidadáns, dunha maneira real e efectiva.
A realidade, e os propios expertos económicos así nolo indican, é que as futuras xeracións van vivir moito peor que os nosos pais e avós. Isto por repetilo moitas veces non vai cambiar a situación, como non adoptemos as medidas correctoras oportunas. Teriamos que tomar conciencia sobre a necesidade dunha mobilización social para que o gobernante e os organismos internacionais, como a ONU, cumpran cos Obxectivos de Desenvolvemento do Milenio para erradicar a pobreza e a fame en todo o mundo antes do 2.030.
Lamentable que no século XXI siga habendo millóns de persoas “morrendo” de fame no mundo, é que algo falla no sistema, que non é ben xestionado por parte dos nosos mandatarios que se limitan a tomar medidas cortoplacistas.
