Non está perdido. O edificio que, ata o de agora, serviu como rampla de creación e lanzamento dunha ducia de marcas distintas de conservas de peixe e marisco, non vai ser unha discoteca.
Por se fose pouco a petición no seu día formulada polo BNG para que a Xunta declarase ese máis que simbólico edificio Ben de Interese Cultural (BIC), o catálogo patrimonial de Ribeira, que data do ano 1999, ten sinalado este inmoble -xunto a outros 70 existentes no municipio- como construción histórica e, polo tanto, “ben a conservar”. Ao igual que a conserveira de Bandaurrío, figuran nese catálogo edificios como a casa reitoral -situada ao costado esquerdo da igrexa parroquial, na praza de Otero Goyanes- só por falarmos dos que que se poden considerar como máis coñecidos. Pero na listaxe deses 70 edificios que sinalabamos, figuran outras igrexas, edificios e conxuntos urbanos de parroquias ribeirenses como Corrubedo, Oleiros, Olveira, etc.
Concretando: non se comprou o edificio e, daquela, ninguén pagou por el oito millóns de euros. Paralízouse, sí, a actividade e, no vindeiro mes de xuño, 250 persoas terán cadanseu posto de traballo nas novas instalacións da conserveira con matriz en Vigo no polígono industrial de Rianxo. Neste proxecto, Cerqueira investiu 28 millóns de euros.
O Concello de Ribeira confirmou a O Barbanza que mantén contactos cos empresarios da conserveira para a adquisición do edificio fabril e, probablemente, a vivenda anexa, construída en pedra, que foi residencia do director da industria.
O concello pretende converter o vetusto edificio, que data de finais do século XIX -no que sobresae a cheminea, levantada con ladrillos vista- nun centro cultural dotado, probablemente, dun auditorio ou sala de concertos. Esta idea consta xa na devandita Axenda Urbana, que prevé actuacións deste tenor ata o ano 2030. Dou por suposto que o plasmado na Axenda non dependerá de quen dirixa o municipio e que, goberne quen goberne, seguirá os ditados estabelecidos.
O edificio da fábrica de conservas Cerqueira ten valor patrimonial e industrial, coa cualificación de edificación illada, obstáculos ben definitorios desa certa imposibilidade de ser adquirida por un particular para o converter en centro de ocio ou macrodiscoteca.
O edificio foi construído, como xa se dixo, a finais do século XIX e adquirido pola conserveira no ano 1945 ao conserveiro arousàn Adelino Guillán de Dios (segundo consta en traballos asinados polo profesor da Universidade de Santiago Xoan Carmona Badía) . Xa en mans de Cerqueira, a factoría comezou a traballar elaborando conservas de mexillón e outros moluscos para, posteriormente, incluír no seu catálogo produtivo bonito e outros peixes.
Oxalá, dada a proximidade das eleccións municipais (mes de maio), poida producirse algunha boa nova no senso do que os ribeirenses queren: non perder o singular edificio, santo e sinal do que foi a característica do sector conserveiro galego, e a súa adicación futura a actividades socioculturais. Que son as que demandan os cidadáns.
