No colexio, na piscina, no ximnasio, nunha excursión polo campo ou dentro do propio núcleo familiar, que muller non sufriu algún acoso ou agresión de tipo sexual? Eran outros tempos, din algúns. A pesar de todo, actualmente, unha gran parte da sociedade segue a mirar cara a outro lado e culpabilizando ás mulleres.
Na maioría das ocasións son as mulleres as protagonistas das súas propias historias de dor, explotación e sufrimento. Culpa das tradicións e costumes dunha cultura machista e patriarcal: únicos valores transmitidos e aprendidos dos que tratan de fuxir pero dos que son claras vítimas.
Foi vítima de violencia de xénero. Hoxe é unha muller comprometida con outros grupos de mulleres aos que axuda para que non caian nese inferno. A familia deixouna de lado por non saber, nin querer, aguantar máis humillacións e violencia. No pobo, demasiadas mulleres, de avanzada idade, déronlle as costas e crena culpable de querer librarse do seu maltratador.
Criouse nunha familia desestruturada, como un membro marxinado e falto de agarimo. Actualmente exerce a prostitución, nas proximidades dun polígono industrial da capital. Estaba cansa de percorrer centros de acollida, albergues e comedores sociais. O seu futuro é o presente e a súa única relixión é a supervivencia, nunha sociedade hipócrita e de falsas aparencias.
Creu chegar ao país das oportunidades pero aterrou como equipaxe dunha rede de trata de persoas e explotación sexual. A base de extorsións, intimidacións e ameaza a familiares, malviviu varios anos exercendo a prostitución, de maneira forzada. A súa vida apenas ten valor, só para os proxenetas e os consumidores do sexo de pago.