
O cerco, o arrastre de fondo de litoral, artes menores, etc., están a dar as boqueadas propias de quen ten un pé aquí e outro acolá.
No caladoiro Cantábrico-Noroeste sobra a metade de toda a frota pesqueira debido ás reducións de cotas que leva a cabo a Comisión de Pesca da UE. Son as súas medidas destemidas e incomprensibles por incoherentes. A última, a pretensión de que a frota do Gran Sol non supere a tonelada de xurelo por barco e marea.
Ao mellor tamén queren que se fagan mareas deste calibre exclusivamente con barcos de vela. Polo menos, pensarán, afórrase combustible e o vento non ten prezo (polo de agora) no mar.
A frota española só poderá capturar 3.271 toneladas de xurelo ao longo de todo ano 2023, cantidade ridícula para unha frota que podería pescar nunha xornada o total da cota outorgada a un Estado membro como é España.
Ridículo. Absurdo- Pero foi aceptado.
Non hai xurelo ou simplemente non se permite a súa captura?.
Francia, Holanda, Irlanda… xa deron un paso avante: reducen a súa frota para que os barcos que queden en activo poidan sobrevivir. En España (particularmente en Galicia) a inmensa maioría dos armadores da frota de baixura levan tempo reclamando unha medida semellante: o despece dos barcos porque non hai cota de pesca dabondo para que todos sobrevivan. Pero o Ministerio de Agricultura, Pesca e Alimentación negou tal posibilidade porque entendía -xa non entende o mesmo- que sería unha medida inaxeitada debido a que ía haber xurelo para todos. Na actualidade semella que hai un cambio parcial de criterio debido á evidencia de que, efectivamente, o xurelo a repartir non permite o máis mínimo optimismo. Son cotas ridículas, a xuizo dos armadores galegos, e o futuro inmediato non permite outra saída distinta á do despezamento de barcos, de tal xeito que os que queden en actividade teñan aseguradas cotas de pesca que permitan planificar presente e futuro e que os que traballan nos barcos vexan garantido o pan de cada día.
Algo semellante está a pasar coa cigala , que leva seis anos en veda e que a CE pretende manter na mesma situación tres anos máis. Saberá a Comisión que a cigala non vive nove anos, saberá que a cigala morre após o desove?. Que sabe a Comisión realmente das posibilidades que deixa capturar cigala e das consecuencias para a pesqueira dunha tan disparatada -por extensa- veda?. Hai cigala, moita cigala. E a que se captura incidentalmente evidencia a súa boa saúde como especie. Esta está garantida.
No mar, os mariñeiros están convencidos da existencia dun plan deseñado exclusivamente para reducir polas boas ou polas malas as frotas pesqueiras; pero en Europa néganse a subvencionar o seu despece. Así o demostran as decisións adoptadas xa en distintos países comunitarios de asumir o despezamento de barcos con cargo ao seu orzamento. Porque a UE, como ente, non ten frota. Esta corresponde exclusivamente aos Estados membros. Un destes, España, que ao parecer tamén podería adoptar decisións semellantes ás de Francia, Holanda e Irlanda: menos cotas, redución de frota. Pero esto conleva redución de postos de traballo e a míngua do Produto Interior Bruto (PIB). Está España en situación de sopórtalo?.