“Unha lei para os que non respectan os dereitos dos demais: só o si é si” – Antón Luaces

01 Decembro 2022

Dende vai tantos anos como os transcorridos entre a aparición no panorama político español do partido VOX que preside Santiago Abascal e a sesión de control ao Goberno celebrada este mércores no Congreso dos Deputados, constato unha outra vez que o hemiciclo está integrado por uns señores e señoras que converten o Parlamento Nacional nunha casa de garatuxeiros aos que nin sequera se lles deberan  pagar os emolumentos que, en mala hora, lles corresponden.

Non  vou dicir que todos son iguais, porque sería mentirme a min mesmo. Hai diferenzas. E as máis notables figuran, seguro, no libro de actas da que sempre se dixo era a Casa das Palabras e que as novas xeracións de deputados están a converter na casa das broncas e o ruído.

Voto en falta, tanto no Congreso coma no Senado, o sentido, o respecto, o coñecemento do que e o por que do que se di por parlamentarios da categoría e condición de Felipe González, Manuel Fraga, Santiago Carrillo, Alfonso Guerra, Miguel Herrero y Rodríguez de Miñón, Adolfo Suárez, Leopoldo Calvo Sotelo, Joaquín Abril Martorell e tantos outros que deixaron a súa pegada de bonhomía e o seu saber ser nos escanos que ocuparon cando España comezaba unha andaina democrática que para sí quixeran os parlamentarios de hoxendía.

A lei do “só o si é si” foi o epicentro da sesión parlamentaria deste mércores que se pretendía fose de control parlamentario ao Goberno. Son motivos todos os expostos nesta sesión para dubidar do valor que se lle recoñece a ese templo da palabra no que, en teoría, todos os intervenientes teñen presente, como mínimo, o saber dicir dos que, coma eles, tamén foron “pais da patria”, aqueles con máis xorne, inmensamente máis, cos actuais, máis dados á patuletada de galiñeiro que á necesidade de lexislar con tino e tirar beneficio do que se debate,

Os escanos son, en mala hora, un poleiro no que elas e eles, deputado electos, só falan por non estaren calados ou empregar moi baixos recursos para faceren valer os seus e non ter en conta os dos demais.

A bronca e o ruído máis absurdos xogaron este mércores o máis bochornoso papel, máximo cando a ministra de Igualdade, Irene Montero, acusou ao PP de promover a que denominou “cultura da violación”, intervención que nin sequera mereceu o apoio do grupo maioritario dos seus compañeiros de Goberno,

Non foi para isto para o que os deputados -elas e eles- foron elixidos polos cidadáns españois con dereito a voto.

Irene Montero tería gañado moito máis permanecendo calada. O mesmo penso da deputada conservadora Cuca Gamarra, que está a deixar en bo lugar a quen, ata non vai moitos meses, foi voceira do PP no Congreso, Cayetana Álvarez de Toledo, XV marquesa de Casafuerte, cuxo papel na mesma portavocía non foi, certamente, o máis lucido.

Núñez Feijoo debería pensalo dúas veces antes de manter a Gamarra nese posto de voceira. E o mesmo terían que facer os responsables de Unidas Podemos.  

Outros artigos

“Cadaquén coa súa idea”. Luís Celeiro

Fóronse onte pola madrugada e arestora aínda non chegaron. Montaron nun avión para ir a “non seionde” e, despois, un tren de longo recorrido levaríaos a outro aeroporto,  para seguir o seuprograma de turismo ofertado por unha das máis importantes axencias de turismo...

+

“Good morning, Baltimore”. Antón Luaces

Este xoves foron recuperados outros dous cadáveres supostamente doutros tantos obreiros da maior infraestrutura marítima de Baltimore, considerada a de máis lonxitude de Estados Unidos, que foi derrubada o pasado martes polo portacontedores "Dalí", que bateu contra a...

+

El voto del BNG avala a Maduro”. José Castro López

El pasado día 17 el presidente venezolano, Nicolás Maduro, fue proclamado candidatodel chavismo para las elecciones de julio. Tres días después la Alta Comisionada de lasNaciones Unidas para los Derechos Humanos pedía un proceso electoral “transparente,inclusivo y...

+

“Meus irmáns” – Xulio Xiz

Fóronse meus dous irmáns: Mato, o maior, e Santi, o pequeno. O maior, morreume hai unhas semanas. O máis novo, o día do Pai. Se Xesús tivo vida longa e froitífera, Santi foise moi cedo despois de poñer unha pica en Bristol. Os tres somos tamén agora irmáns en terra:...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Derechos o privilegios”. José Manuel Pena

“Derechos o privilegios”. José Manuel Pena

Tanto en Europa como en el resto de los países del planeta se está a vivir una lucha desigual en la organización política y social; mientras unos responsables políticos y gobernantes abogan por el mantenimiento de los privilegios, otros defienden los derechos...