Víctor, un amigo suramericano, sufriu unha historia de abandono e discriminación por parte das autoridades gobernamentais do seu país por nacer cun grao de discapacidade a pesar de ser un deportista olímpico e de alto rendemento que ocupa o posto número vinte e dous no mundo, na modalidade de tenis de mesa, e o número uno no seu propio país.
A discriminación deste deportista discapacitado é un feito a pesar de levar para o seu país gran cantidade de trofeos e recoñecementos internacionais, medallas olímpicas e premios na súa especialidade deportiva. O peor de todo é que o seu país segue apoiando aos deportistas convencionais e a el cerráronlle todas as portas, polo simple feito de ser discapacitado.
Parece incrible que despois de realizar diversas campañas a nivel nacional, en diversos países suramericanos, que buscaban sensibilizar a toda a poboación sobre a procura da integración dos discapacitados en todos os ámbitos da sociedade síganse coñecendo situacións discriminatorias como as de Víctor.
Agora inicia a súa cruzada particular para que se lle recoñezan os seus esforzos invocando xustiza ante varios organismos internacionais. Grazas ao seu espírito de superación a discapacidade nunca foi obstáculo para el pero o goberno vulnerou a lexislación nacional e internacional en materia dos dereitos das persoas con discapacidade ao non asegurar e promover o pleno exercicio de todos os dereitos humanos e as liberdades fundamentais para as persoas con discapacidade.