“Que viva o resplandor!”. Luís Celeiro

24 Novembro 2022

O mesmo día que se acendían millóns de lámpadas, en Vigo, para alumear o nadal e para dar que falar, na mesma cidade entregábanse os Premios da Crítica de Galicia, cargados de esperanza e mirando para o que somos e o que pretendemos ser os galegos desta Galicia que, a pesar de todo, vai tirando. Os premios da ilusión e uns premiados que son seguramente a verdade mesma das distintas áreas da intelectualidade, da creación, do estudo, do traballo cultural, da investigación e da divulgación do que pensan os que queren darlle unha volta ao mundo.
Hai quen pensa que o mundo necesita unha volta redonda ou unha reviravolta. Necesita que se pare a especulación, que se impoña a seriedade na política, no coidado da natureza, na ordenación do territorio, dos transportes, dos negocios e na orde internacional. Unha reviravolta ao mundo faise necesaria para que a humanidade poida seguir vivindo con dignidade, con tranquilidade e con luz, a poder ser, de noite e de día. Con luz, con pan e traballo.
Corenta e cinco anos despois da súa creación, entregáronse os Premios da Crítica e alí, nun acto multitudinario estaban os organizadores recibindo gabanzas e merecidos parabéns. Bieito Ledo, Antón Pulido, Manuel Bragado e Luís Suárez alongaban o seu sorriso de ledicia, para enterralo no corazón de cada un dos premiados ao son da música do Cuarteto Caramuxo, un cuarteto de seis: catro clarinetistas, un acordeonista e unha percusionista.
As oito modalidades dos premios dan alento para seguir traballando en todas e en cada unha delas, Iniciativas Culturais e Científicas, Creación Literaria, Investigación, Música, Artes Plásticas, Cine e Artes Audiovisuais, Artes Escénicas e Cultura Gastronómica. Cando parece que todo está feito, os creadores, investigadores, divulgadores, a propia audiencia e os espectadores caen na conta do moito que queda por facer. Poderase acabar o labor algún día?
Parece que non. Os feitos culturais deberán ter raíces no pobo e permanencia no tempo. Xa o dicía, e moi ben dito, o escritor checo, Milan Kundera, “a cultura é a memoria do pobo, a conciencia colectiva da continuidade histórica, o modo de pensar e de vivir”. En Vigo sábeno ben, a Fundación Premios da Crítica traballa sosegada e caladamente e, antes de que sexa noite, o Concello acende as luces e alumea. Que viva o resplandor!

Outros artigos

“Cadaquén coa súa idea”. Luís Celeiro

Fóronse onte pola madrugada e arestora aínda non chegaron. Montaron nun avión para ir a “non seionde” e, despois, un tren de longo recorrido levaríaos a outro aeroporto,  para seguir o seuprograma de turismo ofertado por unha das máis importantes axencias de turismo...

+

“Good morning, Baltimore”. Antón Luaces

Este xoves foron recuperados outros dous cadáveres supostamente doutros tantos obreiros da maior infraestrutura marítima de Baltimore, considerada a de máis lonxitude de Estados Unidos, que foi derrubada o pasado martes polo portacontedores "Dalí", que bateu contra a...

+

El voto del BNG avala a Maduro”. José Castro López

El pasado día 17 el presidente venezolano, Nicolás Maduro, fue proclamado candidatodel chavismo para las elecciones de julio. Tres días después la Alta Comisionada de lasNaciones Unidas para los Derechos Humanos pedía un proceso electoral “transparente,inclusivo y...

+

“Meus irmáns” – Xulio Xiz

Fóronse meus dous irmáns: Mato, o maior, e Santi, o pequeno. O maior, morreume hai unhas semanas. O máis novo, o día do Pai. Se Xesús tivo vida longa e froitífera, Santi foise moi cedo despois de poñer unha pica en Bristol. Os tres somos tamén agora irmáns en terra:...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Derechos o privilegios”. José Manuel Pena

“Derechos o privilegios”. José Manuel Pena

Tanto en Europa como en el resto de los países del planeta se está a vivir una lucha desigual en la organización política y social; mientras unos responsables políticos y gobernantes abogan por el mantenimiento de los privilegios, otros defienden los derechos...