“A Nouvelle Vague queda orfa” – Manuel Domínguez

14 Setembro 2022


Morre aos 91 anos por suicidio asistido Jean-Luc Godard, inventor do cinema moderno. O director francosuízo revolucionou a linguaxe cinematográfica desde as súas primeiras películas no seo da Nouvelle Vague.

A voz feminina deste histórico movemento cinematográfico apagouse no 2019. Trátase de Agnès Varda (Ixelles, Bélxica, 30 de maio de 1928 – París, 29 de marzo de 2019), actriz, directora, guionista e artista cinematográfica francesa, unha das pioneiras do cinema feito por mulleres e do cinema feminista.

Jean-Luc Godard sempre foi ao contraxeito, ata nos tempos da Nouvelle Vague, onde mantivo un enfrontamento co outro gran director xurdido do movemento que revolucionou a Sétima Arte, o seu amigo François Truffaut, falecido en 1984.

Cineastas de renome dentro do movemento deste movemento foron François Truffaut, Jean-Luc Godard, Andre Bazin, Eric Rohmer ou Claude Chabrol.

En maio de 1968, o Festival de Cannes foi suspendido pola interrupción das proxeccións que fixeron Godard, François Truffaut, Polanski e outros cineastas, en apoio e solidariedade ao movemento estudantil e obreiro do Maio Francés.

Aquel ano tan emblemático, Truffaut e Godard, xunto con moitos outros mozos colegas -estaban Claude Lelouch, Alain Resnais, Claude Chabrol- declararon prematuramente a clausura do festival, involucrando na protesta tamén a cineastas estranxeiros como Milos Forman, Polanski e Vitti que formaban parte do xurado.

A inicios do 2016, o instituto de cinema británico nomeou a Anna Karina a musa do cineasta Jean-Luc Godard. Gran parte da prensa inglesa indignouse, “como podía ser que aínda se manexen eses conceptos retrógradas e denigrantes para as mulleres?” Quixeron obrigar aos organizadores a cambiar a palabra. Pero Anna Karina opúxose e deu dúas razóns. Primeiro, gustáballe a palabra “musa”, e segundo, ningún deles sabía nada da súa relación con Godard, despois de todo, foi ela quen viviu a súa vida.
Con respecto a O libro de imaxes (2018) de Godard, Cannes creou unha Palma de ouro especial que ten moito de honorífica, pero tamén de necesaria para premiar esta inclasificable película que, como segue sendo marca da casa, non competía no mesmo terreo que as demais participantes.

Velaquí a miña homenaxe , recoñecemento,aos rebeldes, con causa ou sen causa.

Godard e a súa musa Anna Karina

Agnés Varda

Outros artigos

“Ruido de fondo, de Alfredo Conde”. Alberto Barciela

“No empiecen a leer si creen que estas líneas son las del comienzo de una historia. Este no es el comienzo de tal cosa. Tampoco lo es de unas memorias. Ni siquiera es una evocación. Estas líneas tratan tan solo de una brisa que pasa. Las brisas pasan. Se suceden unas...

+

«O inimigo está na casa». José Luis Calo

Hoxe levantámonos con esta noticia: O prezo da luz dispárase un 450% despois doapagamento.A palabra angustia está emparentada co latín «angustus», o idioma da antiga Romatan recorrido polo Presidente do Goberno. O sentimento de angustia vivido este lunsgrazas aos...

+

“Colapso”. Xulio Xiz

O primeiro síntoma do problema foi que o teléfono quedou sen cobertura. Cortouse a enerxía eléctrica e, nun momento, volvemos a un tempo que a maioría xa non coñeceu. Os que sabemos o que é vivir no rural sen enerxía eléctrica a mediados do pasado século, volvemos ao...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Podría ser” – Manuel Domínguez

“Podría ser” – Manuel Domínguez

Podría ser Esta frase fue la más utilizada el día del apagón el 28_04, según la CEAAE. Centro de Estudios Avanzados Análisis Estructurales. Se utilizo unos 400.000.000, teniendo en cuenta 40 millones de opinantes no se cuentan niños y otros varios, a 10 veces por...