Aproveitarse da boa fe das persoas que o están pasando mal e que non poden acudir a unha entidade financeira en busca de financiamento, pondo como garantía a vivenda habitual é algo inhumano. Pois si, hai moitos personaxes, considerados como “prestamistas profesionais”, que se dedican a desposuír das súas vivendas habituais (xa pagas, libres de cargas ou procedentes de herdanzas) a un número importante de familias humildes do noso país, mediante adxudicación ou poxa xudiciais por falta de pagamentos dos préstamos persoais concedidos, en condicións abusivas.
O peor de todo non é unicamente a mala praxe destes personaxes, senón que sexa co beneplácito dalgúns notarios públicos que se prestan a rexistrar escrituras que vulneran a legalidade vixente. Sen esquecernos tampouco de que algúns tribunais de xustiza, principalmente algúns de primeira instancia, aínda lles dan a razón a estes “prestamistas usureiros”, a pesar do risco de que os prestatarios poidan perder as súas vivendas habituais.
Isto de gañarse o pan coa suor da túa fronte xa non está moi de moda, si en cambio coa suor do de en fronte. Para algúns, cada vez máis, o importante é estafar, especular e ser delincuente de luva branca sen importar, en absoluto, as consecuencias nin o dano que se lles ocasiona ás persoas e familias humildes.
