Claro que hai algunhas persoas e familias que se aproveitan de pequenas axudas públicas e servizos sociais básicos, para iso hai que traballar nunha mellor supervisión e control. Tamén non é menos certo que os ricos son cada vez máis ricos, aprovéitanse das argucias e a enxeñaría financeira, dos paraísos fiscais, mesmo das axudas e subvencións públicas para engrosar os seus patrimonios persoais e familiares, sen importarlles ter que recorrer á corrupción para seguir mantendo os seus altos niveis de vida.
En realidade, tanto uns como outros, vulneran a legalidade vixente e atentan contra o principio fundamental da solidariedade, coa diferenza de que os primeiros son “desprezados”, por tentar sobrevivir ou vivir un pouco mellor, mentres que os outros son “apreciados e respectados” por vivir á conta dos demais. Sen dúbida, o mundo ao revés.
Si, certamente a situación social actual é contraditoria xa que no mundo prodúcese un aumento da prosperidade dalgúns, acompañado dun incremento da pobreza extrema de moitos outros. A desigualdade social é cada vez maior por iso é polo que, moitos pensadores e economistas, crean necesario o manter un novo contrato social de alcance mundial, baseado fundamentalmente no principio de solidariedade entre as persoas, entre os pobos, e entre as xeracións ao obxecto de situar o benestar do ser humano e a satisfacción das súas necesidades no centro do desenvolvemento social.
Cada vez somos máis os que cremos en que é posible un desenvolvemento alternativo sobre a base fundamental dun compromiso real na loita contra a pobreza, tanto a nivel nacional como internacional. Só así avanzaremos de maneira xusta e equitativa.