“Pobreza severa” – José Manuel Pena

29 Novembro 2021

Os gobernantes, nos últimos tempos puxeron de moda a idílica frase de que “non se pode deixar a ninguén atrás”. Parece unha lema máis propio dunha campaña electoral porque sucede que a pobreza real das persoas e familias que sofren ese estigma social séguena padecendo desde hai décadas dunha maneira severa e endémica. Son persoas que non levantan a voz porque bastante teñen con preocuparse de poder comer todos os días.

A maioría dos traballadores por conta allea, os autónomos, as pequenas, medianas e grandes empresas ou os pensionistas, teñen o dereito e ademais o deber de reivindicar melloras sociais, salariais e económicas, aínda que son uns auténticos privilexiados con respecto á pobreza real e severa que padecen milleiros de familias que apenas poden vivir con pouco máis de 450 euros mensuais e que se atopan entre nós.

Familias, moitas delas con menores ao seu cargo, que saen dos seus fogares cada mañá coa ilusión de conseguir uns cuantos euros, en traballos esporádicos ou na economía mergullada, que lles permitan comprar para comer, para vestir, para o aseo persoal, para a calefacción, etc., é dicir para dispor das cuestións máis básicas e fundamentais para calquera persoas humana.

Cando a crise financeira algúns privilexiados dicían que viviamos por enriba das nosas posibilidades, e algúns críano de xeito tan firme que mesmo tiñan sentimentos de culpa. Mentres estes superdotados e estafadores se adicaban ao “digno oficio” da corrupción e do caciquismo, a maioría mirabamos con estupor pero eles seguían a presumir das súas artimañas, con total impunidade.

 


                               

Outros artigos

“Recado de escribir para Julio Cortazar”. Alberto Barciela

Artículo de inauguración del VII Congreso de Editores Europa América Latina Casa América, Madrid, 18 de marzo de 2024 Estimado Julio Cortázar, admirado maestro, Confío en que en la vastedad del universo, al menos del inmemorial te alcancen estas reflexiones. Si te...

+

“Ata logo Tucho” – Fernando Sarasketa

Tucho díxolle á súa neta: lévame ao Faro de Corrubedo. Creo que foi unha das últimas viaxes ou excursións que fixo, era un home de Ribeira, da súa terra, pero tamén un algo viaxeiro e con interese por coñecer outros lugares. En Corrubedo, era un bonito día de sol,...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Manual del Buen Corrupto”. José Castro López

“Manual del Buen Corrupto”. José Castro López

El primer principio del Manual del Buen Corrupto es la petición que el subordinadohace a su jefe: “No te pido que me des, te pido que me pongas allí donde se reparte eldinero” y ya se encargará él de que ese reparto sea equitativo de acuerdo con la máximael que parte...