Hai uns días promovido por Jaime Mayor Oreja vía a luz en Madrid a plataforma NEOS (acrónimo dos puntos cardinales, norte, leste, oeste, sur), unha alternativa cultural que desde a sociedade civil busca reivindicar e defender
os principios do humanismo cristián, xerme da nosa civilización occidental. Hoxe máis que nunca atacados desde a ideoloxía dominante que se nos pretende impoñer sen posibilidade de disidencia. Estes ataques buscan desde múltiples frontes, substituír, substituír e subverter a orde social. Detrás da crise que vive a nosa sociedade, non se atopa no esgotamento do noso modelo, senón a imposición dun proxecto cultural totalitario baseado nun
relativismo extremo, no que os conceptos do ben e do mal non existen.
O duelo entre dereita e esquerda pasou á historia, porque como escribiu Pérez Galdós aplicado á convulsa España de entón: hai tempo que se quedou vello o debate entre aristócratas absolutistas e burgueses liberais. Desde Gramsci sabemos que a revolución social non se fai nas rúas, nin nas fábricas, nin asaltando parlamentos, nin con golpes de estado. A verdadeira revolución líbrase na batalla cultural, na transformación das conviccións públicas e dos hábitos sociais. Por iso este pedía que se esquecesen as armas e controlásense os medios culturais e informativos.
A esquerda, experta en aplicar sentenzas a conveniencia grazas ao seu arsenal de toxicidade, fixo da batalla cultural a súa arma máis letal creando un “novo credo” que emprega distintas ferramentas como a política identitaria e
de xénero, a interseccionalidade, a cultura da cancelación, o discurso do politicamente correcto…, cuxo obxectivo último é a desmantelación da orde liberal e das liberdades individuais das nosas sociedades democráticas. En España o proxecto totalitario e relativista de esquerdas empezou a xestarse en 2004, coa chegada de José Luis Rodríguez Zapatero á presidencia do Goberno de España e hoxe desenvólveo o seu alumno avantaxado, Pedro Sánchez
cos seus socios.
Todo isto é o obxecto da guerra cultural que sen dúbida irá a máis e que pode destruírnos, de feito xa o fai. Para enfrontar esta situación, NEOS establece sete grandes liñas de traballo: defensa da vida, dignidade da natureza humana, a familia, a verdade, a nación española, a Coroa e a liberdade de expresión, de educación e relixiosa.
Vivimos unha crise non só económica, senón principalmente moral. Por iso, NEOS busca ser o “compás” que axude a recobrar a dirección perdida, sumando os esforzos de persoas e institucións (novas, representantes do mundo da empresa, a universidade, a comunicación, ou o pensamento) que deciden dar un paso adiante, para demostrar que “existe outra maneira de entender o mundo, porque non todo vale”.
Necesitamos os liderados nacionais e internacionais que NEOS ofrece (Jaime Maior, Mª San Gil, Ignacio Sánchez Cámara,…) e a súa visión acerca de cara a onde camiña a humanidade para poder enfrontarnos mellor aos retos que se nos presentan, co convencemento de que só así sobrevivirá a democracia e lograremos un mellor mañá para todos.
“Recado de escribir para Julio Cortazar”. Alberto Barciela
Artículo de inauguración del VII Congreso de Editores Europa América Latina Casa América, Madrid, 18 de marzo de 2024 Estimado Julio Cortázar, admirado maestro, Confío en que en la vastedad del universo, al menos del inmemorial te alcancen estas reflexiones. Si te...