
Por se fora pouco o que temos no sector pesqueiro, o Consello Internacional para a Exploración do Mar (ICES), ven de botar unha xerra de auga fría que, ata os días do 9 ao 12 de novembro, non se vai saber se, finalmente vai ser morna ou a van quecer os que xa están a afiar, e con razón, as coitelas. En eses días citados vai reunirse (será a XL sesión anual) a Comisión de Pesqueiras do Atlántico Noroeste (CPANE) e será para dar a coñecer o seu dictame sobre a máis que probable redución do Total Admisible de Capturas (TAC) da xarda.
O citado Consello Internacional publicou o 30 de setembro último distintos dictames sobre a captura de especies peláxicas no ámbito nororiental do Atlántico, da súa competencia, recomendando a fixación dun TAC de 794.920 toneladas de xarda para o ano 2022 (un 6,7% menos do recomendado para 2021). Amáis formula unha rebaixa do 8% para o arenque atlántico-escandinavo deixando esta pesqueira en 598.588 toneladas, e do 19% menos a de lirio, co que esta especie terá un TAC de 752.736 toneladas. Estas cifras de redución refírense á comparativa co ano 2021 e. de se manter así ata o remate da reunión, en nada vai favorecer a Galicia que ten na xarda e no lirio dúas pezas básicas para as súas frotas .
Negativo, polo tanto, o informe do ICES. Moi negativo. E aínda pode ser maior esta negatividade se se ten en conta que os países da ribeira poden empiorar a situación debido ao seu desacordo porque os descensos non significan, nen moito menos, que as pesqueiras citadas estean en mal estado a longo prazo. Este desacordo ten un forte trasfondo no BREXIT que, cada vez máis, semella provocar un rexeitamento mairotario no sector pesqueiro británico, e xa provocou que varias certificacións do Marine Stewarship Council (MSC) foran tamén suspendidas.
Por to isto foi creado o grupo de presión transnacional North Atlantic Pelagic Advocacy (Napa) que integra a fabricantes e distribuidores británicos, escandinavos e europeos que, xa antes de que se dera a coñecer o dictame do ICES, o devandito grupo pedira as nacións pesqueiras que “deixen de lado os seus intereses nacionais e se comprometan a adoptar medidas de xestión sustetable para estas poboacións na vindeira reunión dos Estados costeiros.