“Diplomacia versus Política” – Manuel Domínguez

30 Agosto 2021

A política vive nos altofalantes da publicidade, hoxe a primeira pedra, mañá inauguración, pasado outra inauguración, a diplomacia non, é silenciosamente calada, non goza de publicidade, recoñécella polos resultados.

José Manuel Albares, ministro de Exteriores tivo que sufrir, que non atendía a españois retidos noutros países, a cidadanía quere isto e agora, hoxe, senón onte, non entende do tempo de negociación, cal é a diferenza, pois que o ministro non é político é diplomático, e así nun cortísimo período de tempo logro a liberación de Pablo Costa Villar patrón do buque Cobija, retido 1 ano en Iemen.

Manuel Albares foi nomeado ministro o 10 de xullo, e neste curto período de tempo xa marca estilo, clase, como non podía ser doutra maneira, non é político é diplomático.

Entre un partido e outros, os seus membros poden dicirse de todo o habido e por haber, pero iso non é impedimento para que ambos compartan negocios xuntos, lembro o caso de Abel Matutes, a quen tiven a oportunidade de saudar en NY e Narcís Serra, en Cuba PP e PSOE danse a man, excelentes hoteis.

Gabriel Ferrán, embaixador español en Cabul que foi cesado polo Pedro, o 2 de agosto e a pesar diso quedou en Cabul até o ultimo momento, como bo capitán de navío, non abandona o barco, ata que o ultimo español estivese a salvo, hoxe recoñecido por todos, polo seu saber estar, a súa señoría malia ter sido destituído polo Sánchez, cal é a diferenza?, o porqué das cousas?, pois simplemente este señor Gabriel Ferran non é político, é diplomático.

Aquí en vida, en tempo real podemos ver dous exemplos que nos chaman a atención, o comportamento destes dous españois, que simplemente cumpren co seu traballo, que para iso foron preparados, chámanos a atención algo que debese ser habitual, pero non, estamos afeitos ver a triste realidade a través das actitudes políticas.

Vedes agora a diferenza entre actitudes políticas e diplomáticas, uns todo é sordina, outros son realidades, feitos consumados.

Lema da Carreira Diplomática: Pro Patria legatione fungimur, tamquam Patria exhortante per nos. Somos Embaixadores da Patria de tal forma que a Patria fálavos a través de nós.

Todo o país quedou estrañado da actitude, do modo de facer destes dous homes, é que son diplomáticos, non políticos.

Que grande seria España, se a deixasen libre

Outros artigos

“Hay cardenales que no creen en Dios” – Manuel Domínguez

Hay cardenales que no creen en Dios. Pero antes de empezar con el tema diré que ya se realizó el primer milagro de Francisco. Alguien puede decirme como 140 señores de promedio 75 años pueden aguantar 5 horas sentados al sol sin hacer 3,14 - 3,14, es decir pipi. Vamos...

+

“Papa Francisco” – Manuel Domínguez

La caridad cristiana, empieza en la propia familia. Hace años escribí al papa intercediendo por dos obreros que habían sido enviados al paro en una Catedral de Lugo, creo recordar Me respondieron ampliamente que el Vaticano no interfiere la gestión de las iglesias. Lo...

+

“Para as cantareiras, parabéns”. Luís Celeiro

Elas son as cantareiras, van ledas e aledan ao entorno, cantan e bailan, tocan e falan. Sondas nosas, recoñecidas e apreciadas por todos. A Real Academia Galega (RAG) neste ano2025 dedícalles o Día das Letras Galegas, para orgullo de todos os cultivadores e...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Portugal y su serena revolución de primavera”. Alberto Barciela

“Portugal y su serena revolución de primavera”. Alberto Barciela

“Esta é a madrugada que eu esperava/ O dia inicial inteiro e limpo/ Onde emergimos da noite e do silêncio/ E livres habitamos a substância do tempo.” La expresividad cercana del portugués escrito hace comprensible el poema “25 de abril” de Sophia de Mello. La...