Que interese podería ter un responsable dunha entidade financeira para que unha familia humilde quede sen a súa vivenda habitual? Seica non sabe que a súa obriga debe ser a de asesorarlles sobre as medidas legais que teñen ao seu alcance para reforzar aos debedores hipotecarios, a reestruturación de débeda e o aluguer social para colectivos especialmente vulnerables? Pois non, para algúns destes paladins do mal chamado liberalismo económico, a familia ten que pagar relixiosamente a súa cota mensual da hipoteca e se non pode, pedir o diñeiro prestado a algún veciño, amigo ou familiar. Por desgraza, estes casos son demasiado habituais e xa está ben de tantos parasitos usureiros e inhumanos.
Estes responsables dalgunhas entidades bancarias (non de todas, por sorte), deberían ser conscientes de que se cobran o seu salario, puntualmente, a fin de mes foi necesario destinar uns 4,5 millóns de euros para rescatar aos bancos durante a crise que azoutou Europa no 2.010, a pesar de ser os banqueiros e especuladores os responsables de prexudicar, e algúns o seguen facendo, a nosa economía e benestar.
Hai que dicirlles, a eses “cachorros faldeiros” por pretender ser a “voz dos seus amos”, que o custo humano do noso sacrificio para rescatar á banca foi altísimo. Os orzamentos para a sanidade pública, a educación e as prestacións sociais: recortados. Todo iso deu como consecuencia un forte incremento da pobreza e a desigualdade social en toda Europa en xeral e no noso país en especial.