O Parque Nacional das Illas Atlánticas procedeu á recuperación da Cruz en lembranza do agregado e das vítimas do vapor-correo Santa Isabel, afundido o 2 de xaneiro de 1921 e no que morreron 213 persoas, sendo o terceiro naufraxio en números de falecidos dos naufraxios civís galegos e o quinto dos acontecidos nas costas do noso país.
Este 27 de xullo de 2021, fai 100 anos da colocación dun mauseleo -monumento cunha placa dedicada ao mozo Carlos Verdier e Escobar, e a todos aqueles que faleceron no naufraxio do Vapor Santa Isabel na madrugada do dous de xaneiro de 1921.
A placa, foi colocada polos pais de Carlos Verdier y Escobar e autorizada o 10 de outubro dese mesmo ano por orden do Ministerio de Fomento, previa petición de Victoriano Verdier, pai do rapaz, xefe de sección na delegación gaditana da Compañía Trasatlántica. Tamén está dedicada a todos os falecidos neste tráxico naufraxio:
“AL JOVEN
Don CARLOS VERDIER Y ESCOBAR
AGREGADO QUE DESAPARECIO EN EL
NAUFRAGIO DEL VAPOR SANTA ISABEL
A A LA MEMORIA DE LAS DEMAS DESGRACIADAAS
VICTIMAS DE DICHO SINIESTRO
OCURRIDO EN ESTAS AGUAS
EN LA MADRUGADA DEL 2 DE ENERO DE 1921
DEDICAN ESTE RECUERDO
LOS DESCONSOLADOS PADRES
DE CARLITOS
CADIZ, 27 DE JULIO DE 1921″
Cruz Instalada o 27 de xullo de 1921 en lembranza de Carlos Verdier e vítimas do Santa Isabel
Carlitos como era coñecido entre os seus compañeiros, era natural de Cádiz e contaba 16 anos, era a súa primeira viaxe, tiña o cargo de agregado, xunto a Carlitos tamén faleceron todos os integrantes do bote número 6, entre os que se atopaba o radiotelegrafista e todos os ocupantes do bote. O mozo sempre quixo navegar xa que os eu pai o fixera durante anos en buques da Compañía, onde era moi querido e estimado.
O entusiasmo amosado por Carlos Verdier entre os seus compañeiros, fixo que estes lle chamaran cariñosamente Carlitos; o infortunado mozo foi un dos primeiros en falecer , xa que o primeiro bote salvavidas que logrou saír do vapor, onde iría, o número 6, esnaquizouse contra as rochas morrendo tódolos seus ocupantes.
Os pais do rapaz visitarían despois a zona, onde erixirían un monumento na súa memoria, monumento que aínda hoxe existe e que acaba de ser rehabilitado polo parque Nacional das Illas Atlánticas.
Este monumento recolle todas as sensibilidades da época cara a este tráxico accidente.
