Para o reverso hoxe non é o día.
Di el, ao meu pai débolle a vida.
Non, a vida non, a vida e algo máis, que necesidade tenia o teu pai de ir seis meses a augas de Terranova ou a Sudáfrica, pasando coa túa nai 2 períodos de non máis de 50 días ao ano, para darche para comer podía traballar en terra, pero el sacrificouse por ti para que puidese estudar, para vivir ben.
Ou traballar no campo desde que sae Lorenzo ata o Ocaso, coa única intención que un día o teu non foses un sacrificado como el.
Como ese xeneral pon firmes á tropa e logo en casa, quitado o uniforma, sóbesche ás costas fai de caballito para a túa goce.
Lembras cando suspendiches, esperaba a gran rifa e recibes un telegrama animo segue estudando.
Era eu moi nova dirección Coruña, Castromil, nunha parada de aldea vexo subir un señor non ben vestido cunha maleta de cartón, esquinas de metal cor oro, atada cunha corda, ao pasar ao meu lado observo como unha lagrima percorre o seu rostro en silencio, e eu pregúntome o porqué.
Despois coñecería a dor, o sacrificio da emigración.
Ti lembras o día que viches a luz, pero o teu pai lembra o día, o momento que o ovulo foi fecundado, porque non es froito dun descoido inconexo, es froito do amor.
Cando neno o teu pai é grande, forte todo sábeo, é valente, ao seu lado séntesche seguro, tes todo garantido, non te preguntas o porque é así, simplemente é así.
Só viches chorar ao teu pai, o día que camiño a dar a última visita ao avó, en silencio viches que pola súa fazula corría unha silenciosa lagrima, vísteslle débil, un medo sen permiso percorreu o teu corpo, pero máis tarde, dixeches Que grande é o meu pai!
A grandeza dunha lagrima, a fortaleza da debilidade.
Dixo un día a “ mater et magístra” o home que non sabe chorar, non sabe amar. A vida non se paga cunha chamada de teléfono.
Por que os fillos aprenden do que fan os pais, os fillos pisan as pegadas dos pais, e estamos a educar pais.
Que este non sexa un día máis, sexa un día un pouquiño especial, lembra que un día fuches capitán ou raíña no corazón, dun Emperador sen Imperio.
“O de sempre, para non variar: susto ou morte” – Antón Luaces
Segundo o Ministerio de Agricultura, Pesca e Alimentación, España acadou no recente Consello de Ministros da UE bos resultados no Atlántico e Mediterráneo, de xeito que asegura a viabilidade dos 570 barcos que faenan no Mediterráneo e, no Atlántico, tamén "bos...