“Pensamentos II”. Manuel Dominguez III

19 Febreiro 2021

Neste mundo, neste momento que nos toca vivir, a plebe paga a entrada para ocupar un asento no patio de butacas, vai gozar “” da obra, paga a súa entrada para permanecer de observante, sen participar en nada dela, mero espectador.
Diante no foso a orquestra, carente de liberdade tocase o que este en o pentagrama, sen saírse unha nota, eles tamén son escravos por un módico salario, e están ás ordes do director, que non é libre ten que dirixir a obra tal como consta no mencionado pentagrama.
No escenario están os actores que interpretan a comedia ou a traxedia tal como aprenderon no guión.
Non son libres de poñer ou quitar unha palabra, exactamente interpretan o guio aprendido.
Todos son escravos do guionista, do autor da obra, así que a primeira vista o único que ten liberdade é o autor da obra, pero non, non é así, o guionista escribiu a obra ás ordes do produtor, do que pon o diñeiro para montar a obra.
A plebe paga, os actores comen, co traballo dos plebeos, pero non todo, pois o dono do teatro levará preto dun 50%, a metade do recadado, o produtor pagase os gastos e quedase co sobrante, despois de pagar o préstamo ao banco, que foi quen puxo o capital.
Mil letras para chegar a esta última palabra O Capital.
A vida é un teatro, uns son observadores, outros actores, pero o capital decide cando é traxedia ou cando comedia.
Só é libre quen observa desde o faiado, ou tamén coñecido como peite ou tear, alí atopábase Quasimodo, observante desde o alto, libre e independente que vía a obra desde a liberdade que lle dá non formar parte dela.
E por iso o observante é criticado, censurado e visto como inimigo por todas as partes da obra.
Os bufóns usaban sabiamente a risa como mecanismo de comunicación. Burlábanse do rei en público, con insolencia e desenvoltura.
Media España dorme, mentres a outra bosteza.

Outros artigos

“Meus irmáns” – Xulio Xiz

Fóronse meus dous irmáns: Mato, o maior, e Santi, o pequeno. O maior, morreume hai unhas semanas. O máis novo, o día do Pai. Se Xesús tivo vida longa e froitífera, Santi foise moi cedo despois de poñer unha pica en Bristol. Os tres somos tamén agora irmáns en terra:...

+

“Derechos o privilegios”. José Manuel Pena

Tanto en Europa como en el resto de los países del planeta se está a vivir una lucha desigual en la organización política y social;mientras unos responsables políticos y gobernantes abogan por el mantenimiento de los privilegios, otros defienden los derechosadquiridos...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Vivir la Semana Santa”. José Antonio Constenla

“Vivir la Semana Santa”. José Antonio Constenla

La Semana Santa es la semana más importante del año, en ella nos adentramos a vivir en profundidad los misterios centrales de nuestra fe cristiana. El amor de Dios, la entrega del Hijo, la fe del creyente y la vida eterna recibida son las claves explicativas de esta...