“Carta a Marte, fillo de Xúpiter e Juno”. Manuel Dominguez III

25 Febreiro 2021

Acaba de aterrar sobre ti unha chamada sonda para pescudar, se un día houbo vida, se tes auga, tentan pescudar se no futuro é posible que o home poida visitarche, e é aí onde eu maniféstome en contra, foron á lúa seis veces e alí deixaron desperdicios, lixo, cando a lúa era o horizonte dos poetas e os namorados, convértena así nunha estercolara e iso é que teño medo que ocorra o mesmo contigo.
Mira como o humano esta deixando á terra, como a atopou e como a deixa, os mares contaminados os ríos máis do mesmo, cheos de plásticos e outras merdas, os bosques están a ser tallados ata deixar a planicie morta.
A terra ten millóns de anos, neses millóns sufriu transformacións, talvez estean a ver que a vida na terra non ten longo futuro e así pensan habitar Marte, para facer o mesmo, un vertedoiro.
O espazo igual que as guerras producen avances tecnolóxicos, non o dubido, a media de ir a marte son 250 días, 500 ir e vir, así pois, é posible, pero devandito isto como ir a Marte, cando na terra temos 200 tipos de cancro sen dar solución.
Non digo eu que ir ao espazo sexa negativo, en absoluto, grazas a iso podemos anticiparnos aos furacáns, comunicacións telefónicas etc, só un etc, pois dicir máis é unha incongruencia a xente di etc etc por descoñecer o seu significado.
Cando a terra volva á súa orixe, non haberá ninguén que lembre o paso da vida humana para lembrar.

Outros artigos

“De Camino de Santiago a ruta ficción”. Antonio González Millán

El día en que se tome en serio documentar el Camino a Santiago por tierras de Barbanza, sin pícaros persiguiendo ser alguien a cuenta del trabajo de investigación que les es ajeno ni políticos engreídos "que todo lo creen saber" y no tienen mayores miras que las...

+

Publicidade

Castiñeiras

Revista en papel

Opinión

“Unha familia nunha praia de Irán” – Manuel Domínguez

“Unha familia nunha praia de Irán” – Manuel Domínguez

Me pregunto yo, que estará pensando o no pensado este padre con su hijo disfrutando en las aguas de Irán, o adyacentes, viendo a su esposa soportando el dolor de la impotencia. Acaso si su esposa estuviera con ellos, en el agua su niño no disfrutaría más, no...

O Barbanza
Resumo de privacidade

Esta web utiliza cookies para que podamos ofrecerche a mellor experiencia de usuario posible. A información das cookies almacénase no teu navegador e realiza funcións tales como recoñecerche cando volves á nosa web ou axudar ao noso equipo para comprender que seccións da web atopas máis interesantes e útiles.