Rogo urxente da Asociación de Avós e Avoas de España: ‘Pedímosvolo’

07 Agosto 2020

Os anciáns lembran aos seus netos que en España morreron 18.000 maiores a causa do coronavirus.

O crecente aumento de novos casos de coronavirus no noso país volveu a alarmar aos nosos maiores. Eles son o colectivo máis vulnerable desta pandemia, pero para manterse a salvo non abonda con que eles protéxanse. Por este motivo, a Asociación de Avós e Avoas de España emitiron unha emotiva carta a todos os mozos do país para pedirlles que respecten as medidas de seguridade polo ben de todos. «De avó a todos os que sodes netos, e queredes aos vosos avós: cumpride as normas, por favor. Usade a máscara, mantede a separación social establecida de metro e medio, lavádevos as mans e, sabedes perfectamente porque sodes unha xeración intelixente», empeza a carta.

Os avós de España, o colectivo máis vulnerable do coronavirus Cabe lembrar que os últimos brotes producíronse a partir de mozos de 16 a 24 anos que, ao non respectar as normas e ao ser moitos asintomáticos, expanden o virus sen control. «O virus a vós tenvos catro días no hospital, aínda que tamén se están producindo falecementos, e ídesvos a casa, pero probablemente antes do voso ingreso no hospital, ou o voso confinamento en casa, pasásteslle o virus ao voso avó, ou ao amigo e leste ao seu avó», sinala a carta publicada.

Os anciáns lembran aos seus netos que en España morreron 18.000 maiores a causa do coronavirus, segundo as cifras oficiais, e que «segundo a realidade (cantidade de persoas que deixaron de cobrar a pensión de xubilación) foron 48.000 as persoas falecidas». Con esta emotiva carta, os avós de toda España fan unha petición aos mozos para que se somen á loita contra o coronavirus e podamos frear entre todos as letais consecuencias do virus. «Pídovos que o fagades porque niso vainos a vida, por agarimo á vosa avoa e ao voso avó e non porque ninguén volo mande», piden no documento.

Outros artigos

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Obrigacións e dereitos”. Luís Celeiro

“Obrigacións e dereitos”. Luís Celeiro

Era un gusto falar con el e escoitalo falar, ata que chegaba a hora de pagar. Despois devarios anos, todos esperaban todos os días a que pagara el, pero nunca acontecía o milagre.Era agarrado, un cotroso e conicho como son os coreños. Na taberna pedía do mellor,...