Romero Ortíz segue a impedir o paso de vehículos e peóns con total seguridade

02 Setembro 2019

20190902 Ribeira ten na rúa Romero Ortíz un problema de difícil solución e que se remonta a moitas décadas atrás, ao momento en se consolidou o tráfico rodado e os vehículos comezaron a percorrer en dous sentidos o vieiro quen enlaza con Martín, cara a arriba (Martín) e cara a abaixo (o porto). Malia a destrución urbanística e arquitectónica de Ribeira, moitas das súas rúas, ao igual que as doutras localidades da nosa contorna, seguen a ter un trazado antigo, demasiado estreito para as necesidades do tráfico actual. O resultado de todo isto é que en Romero Ortíz, literalmente, non collen ao mesmo tempo dous coches e un peón, como se aprecia na foto.

O problema agrávase ante a falta de beiras (só existen eses arcéns delimitados), a velocidade do tráfico (hai quen baixa polo vieiro como se dun circuíto de carreiras se tratase, cos problemas de seguridade que isto implica, máxime se hai nenos e persoas maiores camiñando) e a saturación de coches provocada pola imposibilidade de acceder a determinados barrios (como por exemplo o Monumento) dende o centro de Ribeira.

O problema, segundo o Concello, desaparecerá no intre exacto en que comece a estar operativa a variante, tamén chamada circunvalación, en palabras do Goberno local “a gran infraestrutura destinada a desconxestionar o tráfico na cidade”, chamada a aliviar a circulación en Romero Ortíz ao tempo que se mellora a comunicación co Touro.

Mentres tanto, algúns veciños levan anos reclamando medidas. Por exemplo a construción de mellores beiras, a instalación de semáforos (que, como o do centro de Corrubedo, impida o acceso ao porto mentres haxa coches de regreso do porto) ou o establecemento dun único sentido (por exemplo cara a arriba, cara a Martín, e permitir o descenso dos vehículos no enlace entre Romero Ortíz e Fontán, xa no Touro).

Outros artigos

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Na memoria da veciñanza”. Luís Celeiro

“Na memoria da veciñanza”. Luís Celeiro

Ela pensaba que morría aquela mesma noite. Despídese das amizades, dos poucosfamiliares que lle quedaban, vai ao refuxio dos animais abandonados e dálle un bico a cadaun dos cadelos e a algunha das cadelas que moraban naquel espazo cheirento, naquel lugarque fedía e...