“Xa se foron os Reis e quedaron os pastores e as ovellas: rematou o tempo de festa” – Antón Luaces

07 Xaneiro 2025

Todo recomeza. Todo entra na vía da normalidade: os cativos deixan de preguntar como é posible que alternen traballos de reparto de regalos os Reis Magos, Papá Noël e demais compaña á vez e nos distintos países do mundo. Volve a vida rutineira, a relembranza dos que xa non nos acompañan. 

Como diciamos días pasados, pasaron as festas da nostalxia, dos agasallos de aqueles que xa non poden escribir as cartas que os “paxes” reais se encargan de levar cabor Melchor, Gaspar e Baltasar na Galicia que aínda soña con tempos mellores que non veñen nen con recomendación.

Quedan os pastores e as súas ovellas alindando nas leiras de area e serraduras, de vacas e cans que sempre están agardando algo na carriza da beira do río de papel de prata. E quedan os camiñantes a un Belén ao que non dan chegado mentres o Neno sorrí anainado por María nun alpendre de palla dourada. 

Así, ata o Nadal de 2025 para entrar en 2026 con novos azos porque, no andar a pedir axuda ao máis aló, é sabido que o recurso aos Magos é o máis doado (que non o máis ao cabo das posibilidades),

Todo, polo tanto, recomeza: botaremos en falta canto, máis ou menos, quedou do Nadal, Aninovo e Reis de 2024-25, nunha repetición permanente do ser ou non ser porque a vida neste senso é unha insistencia constante na percura dunha verdade incuestionable que non se acada.

No horizonte esmorecen as figuras dos tres Magos que viñeron do Oriente e que, unha outra  vez, percorrerán os camiños seculares polos que viaxará a ilusión de seguir a ser nenos diante dun alpendre no que os maiores contaremos as mil historias de cada ano, de toda a vida.

Outros artigos

“O forno de leña”. Luís Celeiro

Os daquela xeración que naceron antes dos anos sesenta do século pasado (moi lonxe e moicerca, ao mesmo tempo) lembran como se facía o pan de cada día nos fornos de leña. Decada día ou de cada mes. Lembran o pan prestado polo veciño e saben que se devolvía aococer,...

+

“La palabra” – Manuel Domínguez

Las palabras, las palabras pueden ser fuego que quema, agua que inunda, frio que congela o tibio como el primer amanecer. Al niño, le dices un cuento y se lo cree, le dices que el ratoncito Pérez vendrá al amanecer dejar unas golosinas en su primer diente caído, y lo...

+

“A vivenda” – José Luis Calo

A falta de acceso a unha vivenda digna, adecuada e accesible impide a loita contra a pobreza en Galicia. UCIN Galicia ve moi necesario accións e medidas políticas e institucionais, tanto a nivel nacional como autonómico e local que garantan o dereito a unha vivenda e...

+

Publicidade

Revista en papel

Opinión

“Sindicatos contra la oposición”. José Castro López

“Sindicatos contra la oposición”. José Castro López

UGT y CC.OO estaban hibernados y despertaron el domingo con la convocatoria demanifestaciones contra la oposición, sobre todo contra el Partido Popular por votar NOal decreto “ómnibus”, y las mantuvieron después de que esta formación anunciase el SIa la subida de las...

“Polas nubes” – Xulio Xiz

“Polas nubes” – Xulio Xiz

Hai algo menos dun século, España espertou ao turismo de calidade promovendo a construción de Paradores en edificios históricos, ao nivel preciso para recibir visitantes de alto nivel adquisitivo. E cando o turismo funcionou á perfección, con estas instalacións...