A fame obriga. Ou, o que ven ser o mesmo, a necesidade de reducir custes fai que experiencias acumuladas durante séculos, obriguen aos armadores de todo tipo de buques a repensar antes de investir na construción de novos buques: retornan as velas e, desta vez, non só para as embarcacións deportivas ou de recreo, tamén para as de transporte marítimo.
Na nosas rías, nos nosos mares, en todos os océanos, teremos en pouco tempo a presencia fresca, amable, de buques silenciosos e non contaminantes nos que o vento nas velas será o impulsor que ocupe e preocupe á tripulación.
A proa fenderá o mar e a popa deixará un ronsel de paz que non impedirá que unha familia de toniñas estabelezan a ruta.
Si, definitivamente as velas van ser raíñas e señoras dos mares do mundo.
Nas vindeiras horas vai entrar no porto francés de Le Havre o primeiro dos oito buques de transporte de mercadorías encargados por Towt ao estaleiro Piriou, entregado oficialmente o pasado 2 de agosto en Concarneau. Todo un gran desafío para o sitio de Finistère.
De 64 metros de altura máxima, os seus dous únicos mastros terán ao carbono como material da súa construción. Visíbeis dende moi lonxe, marcarán unha eslora de 81 metros, manga de 11,90 metros, 6 metros de calado e 3.000 metros cadrados de velas.
Son as características máis importantes do Anemos, ás que xungue a disponibilidade de tecnoloxía de navegación de regatas que lle permiten a navegación cento por cento a vela, un sistema de ruteo autónomo baseado en intelixencia artificial e datos meteorolóxicos.
Con este buque, a armadora Towt convértese en pioneira na descarbonizaciòn. O segundo barco da frota, o Artémis, en construción nun estaleiro vietnamita, será entregado antes dunha nova ondada de buques en 2026-2027, para os últimos seis, encargados recentemente.
