Que poden chegar a pensar moitos dos nosos mozos cando escoitan, de certas persoas, sobre que non queren traballar porque están a percibir as prestacións por desemprego, unhas axudas sociais ou que viven a gusto na casa dos seus pais, e á súa costa?
A maioría desta xente nova cre que eses non son argumentos sólidos nin reais, unicamente son opinións moi sectarias dalgúns empregadores aos que lles custa cumprir coa lexislación laboral e pretenden escravizalos, con baixos salarios, excesivos horarios, ningún día de descanso, nin pagas extras, nin vacacións retribuídas.
A precariedade e os abusos laborais obríganlles a buscarse a vida na economía mergullada ou ter que saír das súas localidades ou comarcas en busca de mellores oportunidades en países europeos. Mentres tanto, eses denominados “empresarios” aproveitan a man de obra barata de certos inmigrantes que chegan en busca de oportunidades a España.
A maioría dos nosos mozos son traballadores, ben formados e dispostos a enfrontarse ao futuro, dentro da legalidade e son contrarios ás prácticas abusivas, máis propias de sociedades terceiromundistas e de épocas pasadas.