Daniel Voces, director Xeral de Europêche -organización vencellada a Cepesca- informou no Parlamento Europeo sobre a iniciativa cidadá “Stop finning, stop the trade” (parar o corte de aletas, parar o comercio) referida á pesca da quenlla, esencialmente a captura e comercialización de aletas deste escualo.
Na súa intervención, Daniel Voces lembrou que a frota da Unión Europea condea unánimemente a práctica do “finning” (corte de aletas das quenllas, guindando ao mar o corpo deses animais mariños mutilados) por parte de calquera frota do mundo , salientando que a frota comunitaria nunca realizou esta práctica, como o evidencia o feito de que tampouco nunca cometera infracións en tal sentido ou recibido sanción algunha por tal motivo. Referíuse tamén ao valor que se concede á comercialización e degustación de carne de quenlla, “especie da que se aproveita todo”. De feito, en todas as Organizacións Rexionais de Ordenación Pesqueira (OROP),o “finning” esta estritamente prohibido e mesmo é algo penado polas ONG de todos os países.
As pesqueiras que garanten a xestión sustentable das quenllas están severamente reguladas polos diferentes países nas súas respectivas augas xurisdicionais e polas organizacións de todos os océanos. Existen numerosos instrumentos internacionais legalmente vencellados que regulan a pesca desde un punto de vista biolóxico, ambiental e de control. Un deles é o citado “finning”, en vigor desde o ano 2013, polo que todos os buques da UE deben cumprir a política das “aletas apegadas ao corpo”, regra comunitaria que debería respectarse por todas as frotas do mundo. Unha norma que tamén fai súa o Acordo de Medidas do Estado Rector do Porto, que esixe a verificación e inspección dos pesqueiros que ingresan aos portos para garantir que cumpran coa lei: unha vez desembarcados os exemplares, as autoridades nacionais deben emitir un certificado de captura que acompañará ao corpo da quenlla e as súas aletas ata o momento que chegan ao consumidor. Así, a UE dispón da política máis avanzada para combater a pesca ilegal de quenllas.
A frota europea (nomeadamente España e Portugal) capturan principalmente a tintoreira e o marraxo dentuso, esta última con retención imposta pola Comisión Internacional para a Conservación do Atún Atlántico (ICCAT en 2021 para o stock norte e, o ano pasado, cunha cota para o stock do sur que a UE reduciu prácticamente a cero. Polo tanto as capturas de marraxo dentuso no océano Atlántico están prohibidas.
No tocante ás tintoreiras ou quenllas azuis, a súa presenza é abundante e goza de boa saúde en todos os océanos. A súa aleta visualízase doadamente dada a súa coloración azul metálico, a carencia de espìñas na base e outros factores diferenciadores. Eis o motivo polo que a identificación visual pode facerse con facilidade.
A maioría das capturas de quenlla da frota europea en todos os océanos se transporta desde Vigo, onde finalmente se separa a aleta do corpo. A carne véndese en moitos países da UE, en América do Sur, Rusia e Ucraína (antes da súa invasión). As aletas envíanse a países asiáticos e Estados Unidos.
Segundo a FAO, as regulacións máis restrictivas dos mercados nos distintos estados provocaron a redución do comercio de aletas de quenlla: ata un 50% desde 2003. Os ingresos que obteñen os pescadores pola comercialización da quenlla representam arredor do 60% do total, sendo o 40% restante procedente da venda das aletas.